En toen bestormden 1.000 agenten de villa’s van advocaten, ondernemers en ambtenaren: onderzoek naar ‘grootste bordeel van Europa’

Het ‘grootste bordeel van Europa’ zou volgens de Duitse krant Bild in beslag zijn genomen als onderdeel van een onderzoek naar een vermoedelijke bende mensensmokkelaars die rijke Chinezen in staat stelde om in Duitsland te verblijven.

Je kan het niet missen, de flashy roze gevel van de Pascha in de Keulse wijk Ehrenfeld. Het gebouw met tien verdiepingen – dat in 2021 nog een blauwe gevel had – wordt het ‘het grootste bordeel van Europa’ genoemd. Volgens Bild gaan de zaken momenteel gewoon verder, al zou er sinds 8 augustus toch een en ander veranderd zijn. Zo zou het gebouw aan de Hornstrasse in beslag zijn genomen als onderdeel van een onderzoek naar een bende mensensmokkelaars.

“Het klopt dat onze autoriteiten beslag hebben gelegd op de grond en het eigendom”, vertelde Julius Sterzel, woordvoerder van het Openbaar Ministerie in Düsseldorf, aan Bild. Het gaat om een voorlopige maatregel. Het land en de eigendommen kunnen pas volledig in beslag worden genomen na een uitspraak van de rechtbank. Een klacht is er nog niet ingediend tegen de smokkelbende, weet de krant.

Peking

Sinds 2021 is het bordeel in handen van een Duits bedrijf dat er maar liefst elf miljoen euro voor neertelde, aldus de krant die enkele maanden geleden al onthulde dat leden van een smokkelbende achter de aankoop zaten. Die zouden al jaren rijke Chinezen naar Duitsland brengen.

In april bestormde de federale politie met zo’n 1.000 agenten in heel Duitsland de villa’s van advocaten, belastingdeskundigen, ondernemers en ambtenaren. Volgens Bild ging het om allemaal leden van de bende. Voor de illegale handel in verblijfsvergunningen zouden ze een algemene volmacht en veel geld geëist hebben. De Duitse krant spreekt van zo’n 360.000 euro per persoon.

Bild geeft ook de namen van enkele vermeende kopstukken van de bende. Het zou gaan om advocaat Johannes D. en zijn handlanger Claus B. Die laatste zou als lobbyist talloze contacten hebben onderhouden in de lokale, staats- en federale politiek. Volgens intense documenten speelde hij een centrale rol bij de aankoop van de Pascha.

Hij zou volgens die documenten gehandeld hebben namens een Chinese vennootschap – een besloten vennootschap zonder activiteit – uit Peking. Het bedrijf van die vennootschap stond in het kadaster ingeschreven als de koper. Verschillende leden van de smokkelbende en politici die omgekocht werden door het bedrijf, zouden schoon schip hebben gemaakt bij de politie. Zo gaf Jens Bröker (SPD), stafchef binnen het bestuur van het district Düren, deze zomer toe dat hij steekpenningen van zes cijfers had ontvangen van een smokkelbende. Een maand eerder waren er al raids gehouden door de belastingdienst in het bordeel.

Ondanks de zaak blijft het bordeel voorlopig open voor klanten, ook de website is nog steeds operationeel. Maar door de voorlopige maatregel mogen eigenaars hun appartementen niet verkopen of op een andere manier van de hand doen.

En de zeer erkenbare gevel, die mag ook niet van kleur veranderen zolang de voorlopige maatregel van kracht is.

Bron: nieuwsblad.be

Gemeenten aan Tweede Kamer: behandel mensenhandel en sekswerk apart

De VNG (Vereniging van Nederlandse Gemeenten) pleit ervoor dat de Tweede Kamercommissie Justitie en Veiligheid de onderwerpen sekswerk en mensenhandel apart behandelt.

Het samenbrengen van mensenhandel en sekswerk in één commissiedebat kan een visie creëren dat sekswerk gelijk staat aan mensenhandel. Dat schept een onterecht en stigmatiserend beeld van een legaal beroep en vertroebeld het maatschappelijk debat.

Niet altijd logisch en terecht

Dat schrijft de VNG in haar inbreng voor het debat van de Tweede Kamercommissie Justitie en Veiligheid over beide onderwerpen dat aanstaande woensdag plaatsvindt. De VNG wijst erop dat de commissie beide onderwerpen vaak gezamenlijk behandelt, ‘maar dat is niet altijd logisch en terecht’. De aanpak van mensenhandel richt zich immers op illegaliteit, misstanden en uitbuiting, terwijl sekswerk een erkende legale en gereguleerde vorm van werk is. ‘Beide onderwerpen verdienen eigen krachtiger en gerichter beleid.’

Meer geld nodig

Dat gezegd hebbende spreekt de VNG haar waardering uit voor het versterkte actieplan ‘Samen tegen mensenhandel’ en het extra geld dat hiervoor is vrijgemaakt. ‘Wij zien dit als een belangrijk signaal dat de aanpak van mensenhandel prioriteit heeft en dat ook gemeenten in hun aanpak worden ondersteund.’ Maar dan wordt de toon anders, want de opvang van slachtoffers van mensenhandel met multiproblematiek kampt jaarlijks met een tekort van 1 miljoen euro en vanaf 2026 dreigt dit tekort verder op te lopen. Zonder extra structurele middelen kunnen gemeenten deze noodzakelijke zorg volgens de VNG niet garanderen, ‘wat de veiligheid van slachtoffers in gevaar brengt en de slagkracht van gemeenten belemmert’. ‘Wij pleiten daarom voor aanvullende structurele financiering om deze opvang adequaat te kunnen vormgeven.’

Capaciteitstekort belemmert aanpak mensenhandel

Verder belemmert het capaciteitstekort bij de Afdeling Vreemdelingenpolitie, Identificatie en Mensenhandel (AVIM) de aanpak van mensenhandel, wat de bescherming van slachtoffers, maar ook de continuïteit van de aanpak van daders in gevaar brengt. Er zijn berichten dat de piketdienst in sommige regio’s is stilgelegd, signalen over mensenhandel vanuit toezichthouders onvoldoende worden opgepakt en terugkoppeling van deze signalen aan de melder vaak ontbreekt. ‘Het versterken van de capaciteit van de AVIM is essentieel om mensenhandel effectief te bestrijden.’

Geen passende oplossingen

Tot slot waarschuwt de VNG ervoor dat de uitbreiding van de strafbaarstelling van mensenhandel. gevolgen heeft voor de uitvoerbaarheid door gemeenten, maar daarvoor nog geen passende oplossingen zijn gevonden. De uitbreiding voegt de strafbaarstelling van ‘ernstige benadeling’ toe, wat kan leiden tot meer slachtoffers die hulp nodig hebben. ‘Gemeenten zijn deels verantwoordelijk voor opvang en hulpverlening, en moeten ook ernstige benadeling signaleren. Dit vraagt om goede training van toezichthouders en voldoende middelen en capaciteit. Betrokkenheid van gemeenten bij de verdere uitwerking is daarom essentieel.’

Strenge privacywetgeving

Wat betreft het sekswerk dringt de VNG aan op een snelle behandeling van het Wetsvoorstel gemeentelijk toezicht op de seksbedrijven (Wgts) als ‘eerste stap’. Het toezicht en de handhaving in de seksbranche worden al jaren bemoeilijkt door strenge privacywetgeving. Er is geen wettelijke grondslag voor het verwerken van bijzondere persoonsgegevens van sekswerkers, dus kunnen gemeenten niet effectief optreden tegen misstanden in het vergunde en niet-vergunde circuit. ‘Dit beperkt de aanpak van illegale exploitanten en het belemmert het creëren van een veilige en gezonde branche. Het opnemen van een grondslag voor gegevensverwerking in de wetgeving is hiervoor essentieel.’

Onduidelijkheid hindert gemeenten

Daarbij wacht de VNG nog op duidelijkheid over het Wetsvoorstel regulering sekswerk. Eerder uitte de VNG al haar zorgen over het doel en bepaalde onderdelen van het wetsvoorstel, maar zij acht het nu ook ‘van groot belang’ dat er duidelijkheid komt over in welke vorm de Wet regulering sekswerk doorgang zal krijgen. ‘De onduidelijkheid hindert gemeenten in een goede (innovatieve) beleidsvorming, en adequate uitvoering van hun taken en kan leiden tot rechtsonzekerheid voor sekswerkers en exploitanten.’ Daarnaast wijst de VNG er op dat er nog geen toereikend budget beschikbaar is voor de uitvoering van de wet.

Bron: binnenlandsbestuur.nl

Door middel van voorstelling willen Lieke en Lola de vooroordelen over sekswerk wegnemen

Met de voorstelling Kom Je? proberen theatermaker Lieke van der Vegt en sekswerker Lola de vooroordelen over sekswerk weg te nemen, én mensen iets te leren over seks. “Ik vind het gewoon frustrerend om continu onhandige mannen te hebben die niet weten hoe een vrouwelijk lichaam werkt.”

Het publiek zit en staat buiten, op straat, voor een groot raam met rode gordijnen. Achter het raam theatermaker Lieke van der Vegt en sekswerker Lola. Ze kennen elkaar via een oproepje dat Van der Vegt op Instagram plaatste.

Gefascineerd

“Ik ben heel gefascineerd door sekswerk. We kunnen als mens goed alleen zijn, maar willen toch ook heel graag samen, intiem, huid op huid zijn. Het heeft veel overeenkomst met performen ben ik intussen achter gekomen. Maar sekswerk stond heel ver van me vandaan en daar wilde ik meer over weten”, aldus Van der Vegt.

Niet alleen seks

Binnen een dag reageerde sekswerker Lola op de oproep van Van der Vegt. Het resultaat is de voorstelling Kom Je? die dit weekend te zien was op festival Cultura Nova in Heerlen. Een voorstelling waarin ze het beeld dat het publiek van sekswerk heeft onderzoeken, presenteren en nuanceren. “Het is ongelooflijk hoeveel mannen dit soort vrouwen nodig hebben”, vertelt Van der Vegt. “Het gaat niet alleen om seks, het gaat ook om het gesprek, warmte, aandacht. En dat is een heel mooie rol die je dan als sekswerker in iemands leven kunt innemen. Als je ook maar iets van dat alles kunt zien, dat zou al heel mooi zijn.”

Lola is open

Lola werkt al vier jaar in de seksindustrie, vooral als dominatrix en erotisch masseuse. “Ik heb veel collega’s die anoniem in dit werk zitten, niemand die het weet, zelfs de eigen partner niet. Ik ben open, mijn ouders weten ervan. Mijn vader werd zelfs jaloers toen ik het hem vertelde, hij wilde het ook. Ik heb hem toen wat speeltjes meegegeven en uitleg gegeven over wat vrouwen leuk vinden, en hij is ook voor zichzelf begonnen. Hij verdient niet zoveel als ik, maar het geeft in ieder geval leuke gesprekken.”

Meer dan dat

Tijdens de voorstelling wordt uitgebreid uitgelegd hoe Lola in het sekswerk terecht kwam en wat ze precies doet. Daadwerkelijke seks in de vorm van penetratie is maar een klein onderdeel van het werk, of gebeurt zelfs helemaal niet: “Het is ook veel praten, een aai over je bol, veel knuffelen. Ik geef veel sexeducation, tips voor thuis. Ik vind het gewoon frustrerend om continu onhandige mannen te hebben die niet weten hoe een vrouwelijk lichaam werkt. Een op de zeven mannen bezoekt regelmatig een sekswerker en een op de tien vrouwen fantaseert wel eens over het werk.”

Blik veranderd

“Alle lagen van het vak heb ik mogen onderzoeken”, vertelt Van der Vegt. “Ik ben mee geweest, heb alles gezien en mogen aanraken. Dat heeft mijn blik op het vak echt veranderd, maar ook de blik op mijn eigen leven en wat daar intiem aan is. Hoe functioneren wij?, hoe werkt ons lichaam?, hoe werkt vrijen? Er is een wereld voor me opengegaan.”

Bron: l1nieuws.nl

Sekswerk steeds vaker onder de radar in Zeeland, GGD hoopt dat inloopspreekuur een beter beeld geeft

De GGD Zeeland maakt zich zorgen over sekswerkers, omdat ze hun werkzaamheden steeds meer in achterkamertjes uitvoeren, buiten het zicht van instanties. Volgens de Zeeuwse GGD zorgt dat voor een gebrek aan inzicht in de gezondheid en werkomstandigheden van sekswerkers. Om dit probleem aan te pakken, is de GGD een inloopspreekuur gestart waar sekswerkers terecht kunnen voor gratis SOA-tests, vaccinaties en advies.

GGD-verpleegkundige Leo Meijaard benadrukt de noodzaak van het spreekuur. “De afgelopen tien jaar zien we het aantal clubs en bordelen verminderen. Er is nog maar één echt bordeel in Goes en er zijn nog maar drie seksshops. Waar zijn al die mensen gebleven? Die behoefte aan sekswerk is niet ineens weg.”

‘Geen goed beeld’

Volgens Meijaard is er maar één conclusie mogelijk: veel sekswerkers zijn op een andere manier gaan werken, bijvoorbeeld vanuit huis of in hotels. “Hierdoor hebben we er geen goed beeld van of ze hun werk wel veilig kunnen uitoefenen,” aldus Meijaard. Het inloopspreekuur, dat elke laatste donderdag van de maand plaatsvindt bij de GGD in Goes, moet hier verandering in brengen.

“We willen meer zicht krijgen op deze groep en ervoor zorgen dat ze weten waar ze terecht kunnen voor medische zorg en ondersteuning,” zegt Meijaard. De GGD-verpleegkundige hoopt dat door het aanbieden van gratis tests en vaccinaties, meer sekswerkers de stap zetten om hulp te zoeken, wat uiteindelijk de volksgezondheid ten goede komt.

‘Sekswerkers voelen zich vaak alleen’

Colinda Cornelisse, die zelf ook het een achtergrond heeft in het sekswerk, legt uit waarom het inloopspreekuur voor sekswerkers zo belangrijk is: “We zien heel vaak dat ze zich alleen voelen. Vaak weet de omgeving ook niet wat voor werk ze doen. En ja, als ze dan dus met problemen lopen, blijven ze er ook mee lopen. Ze weten niet waar ze terecht kunnen.”

Haar werk als ervaringsdeskundige bij de GGD Zeeland houdt vooral in dat ze in contact probeert te komen met sekswerkers, bijvoorbeeld door te reageren op online advertenties. “We merken dat je als ervaringsdeskundige dan toch wat makkelijker contact kunt leggen. Je kan je wat meer inleven.”

Gratis

Cornelisse hoopt dat het inloopspreekuur hierbij helpt. “Het biedt hen een laagdrempelige manier om in contact te komen met de GGD, zonder oordeel of verplichtingen.” En het is gratis, benadrukt ze. Terwijl een complete SOA-test al snel rond de 120 euro kost.

Nu waren gratis SOA-tests eerder ook al beschikbaar, maar dan moest je wel een afspraak maken, wat volgens Cornelisse vaak een obstakel was vanwege de onregelmatige werktijden van veel sekswerkers. “We hopen dat ze nu gemakkelijker binnenlopen voor een test of gewoon voor een gesprek,” zegt ze.

Gezond blijven

Cornelisse benadrukt dat het belangrijk is dat sekswerkers zich veilig en gesteund voelen in hun werk. “We willen hen niet van hun werk afhalen, maar wel zorgen dat ze gezond blijven en weten waar ze terecht kunnen als er problemen zijn.” Ze is ervan overtuigd dat het spreekuur een positief effect zal hebben.

En net als Meijaard hoopt ze dat het inloopspreekuur niet alleen leidt tot een betere gezondheid onder sekswerkers, maar ook tot meer zicht op deze vaak onzichtbare groep in de samenleving. “Als we vier tot vijf sekswerkers per spreekuur kunnen zien, beschouwen we dat als een succes,” concludeert Meijaard.

Uitbreiden

Meijaard hoopt vooral ook dat de GGD Zeeland het inloopspreekuur kan gaan uitbreiden. “We moeten eerst even deze proef in Goes afwachten, maar ik zou dit ook heel graag in Terneuzen en Middelburg gaan doen. Dan is het voor mij pas écht een succes.”

Bron: omroepzeeland.nl

Twee jaar cel voor aanvallen en betasten van sekswerkers in Amsterdam

Een 27-jarige man is veroordeeld tot twee jaar cel, waarvan een halfjaar voorwaardelijk, wegens het aanvallen en betasten van vier sekswerkers in het centrum. Ook probeerde hij een sekswerker te verkrachten.

De man beging de feiten afgelopen april in nog geen twee weken tijd. In alle gevallen ging hij op een soortgelijke manier te werk waarbij hij zonder instemming aan de billen, borsten en het kruisgebied van de vrouwen zat.

Dezelfde werkwijze

De politie kwam de man op het spoor nadat er meerdere meldingen waren binnengekomen van poging tot verkrachting jegens sekswerkers. Een van de sekswerkers verklaarde dat ze aan het werk was op de Oude Nieuwstraat toen de man langskwam en zij hem binnenliet. Toen ze de deur dicht deed, werd hij agressief en betastte hij de vrouw. Uiteindelijk wist ze de man naar buiten te werken.

Twee dagen later zag zij de man opnieuw en besloot ze een foto van hem te maken. Die foto kwam te hangen op het kantoor van een kamerverhuurbedrijf voor sekswerkers, met een waarschuwing dat het om een gevaarlijke man gaat en dat andere sekswerkers hem niet moeten binnenlaten. Naar aanleiding van die foto kwamen er meer meldingen over hem binnen.

De vrouwen hebben allemaal aangifte gedaan van aanranding. De rechter gaat niet mee in het pleidooi van de advocaat van de man dat die aangiftes onbetrouwbaar zouden zijn, omdat de vrouwen elkaar zouden hebben kunnen beïnvloed. Integendeel: volgens de rechtbank ondersteunen de aangiftes elkaar. Zo komt het signalement van de dader in grote lijnen overeen, gebeurde het allemaal daags na elkaar op klaarlichte dag in dezelfde twee straten in het centrum, en had de dader telkens dezelfde werkwijze.

Onveilig gevoel

De rechtbank rekent het de man aan dat veel sekswerkers zich door de man onveilig hebben gevoeld. “Juist op de plaats waar deze sekswerkers zich veilig zouden moeten kunnen voelen, waar zij op eigen voorwaarden hun diensten zouden moeten kunnen verlenen en waar verdachte slechts tijdelijk te gast is, heeft hij zich enkel en alleen laten leiden door zijn eigen lust. Daarmee heeft verdachte zich buitengewoon misdragen en aangetoond geen enkel respect te kunnen opbrengen voor sekswerkers, of vrouwen in het algemeen.”

Behalve de celstraf krijgt de man ook een gebiedsverbod opgelegd voor de Oude Nieuwstraat en de Nieuwe Nieuwstraat, de straten waar hij de delicten heeft gepleegd. Verder moet hij een van de slachtoffers een schadevergoeding betalen van ruim 4 duizend euro.

Bron: at5.nl

Sekswerkers doen vaker melding van geweld, bij een derde ook sprake van chantage

Een groeiend aantal sekswerkers meldt geweld via een internetplatform dat speciaal voor dit doel is opgericht door Soa Aids Nederland. De afgelopen twee jaar waren er 187 van dit soort meldingen, blijkt uit een rapportage van platform Ugly Mugs, van schelden en intimidatie tot fysiek en seksueel geweld. Opvallend is dat ruim een derde (35 procent) van de geweldsmeldingen gelinkt is aan chantage.

Volgens Iris de Munnik van Ugly Mugs weten sommige gewelddadige klanten heel goed dat sekswerkers vaak noodgedwongen zonder vergunning werken en daarom niet snel naar de politie zullen stappen. “Ze proberen misbruik van die situatie te maken door bijvoorbeeld niet of minder te betalen, bepaalde seksuele handelingen af te dwingen of aan te dringen op blijvend contact. Weigert de sekswerker dit, dan dreigen ze diegene aan te geven.”

Leeftijdgrens naar 21 jaar

Volgens de Munnik is het om deze reden belangrijk dat sekswerkers makkelijker kunnen thuiswerken. Gemeenten zijn daar nu nog vaak huiverig voor. Zij zijn bang voor overlast in een wijk of vrezen dat ze dan te weinig zicht hebben op de veiligheid van sekswerkers. “Maar het toestaan maakt juist de kans op dit soort chantage kleiner, zorgt voor meer veiligheid en geeft sekswerkers de mogelijkheid naar de politie te gaan om aangifte te doen”, zegt De Munnik.

Ugly Mugs, een platform dat ruim tien jaar geleden begon in het Verenigd Koninkrijk en inmiddels in een reeks landen helpt sekswerkers te beschermen, is daarom bezorgd over het voornemen in een wetsvoorstel om de leeftijdsgrens voor thuiswerken te verhogen naar 21 jaar. Dat zou namelijk betekenen dat nog meer sekswerkers in het vergunningsloze circuit terechtkomen en minder snel geneigd zijn om hulp te zoeken.

35.000 waarschuwingen

Bij Ugly Mugs kunnen sekswerkers na een nare ervaring met een klant melding maken van geweld, bedreiging of chantage. Deze meldingen worden vervolgens gedeeld met andere sekswerkers om hen te waarschuwen voor gevaarlijke klanten.

Het platform zegt dat via deze methode sinds de start in 2022 minimaal 110 keer afspraken met risicovolle klanten zijn voorkomen. 420 sekswerkers zijn inmiddels lid van het platform, dat in twee jaar tijd 35.000 waarschuwingen verstuurde.

Bron: nos.nl

Marly (55) leidt dubbelleven als seksverzorgende: ‘Wordt niet geaccepteerd’

Naast haar kantoorbaan werkt de 55-jarige Marly* als seksverzorgende in de regio Eindhoven en Helmond. Ze biedt intimiteit en genegenheid aan verstandelijk beperkten, lichamelijk beperkten, ouderen en single mannen die naar warmte verlangen. Mensen op wie de maatschappij volgens haar neerkijkt, maar die net zoveel behoeftes hebben als ieder ander mens. “Je bent weliswaar gehandicapt, maar niet gevoelloos.”

Bibberend van de spanning ging Marly zo’n vier jaar geleden naar haar eerste afspraak als seksverzorgende. “Ik wist niet wat ik kon verwachten. De man met wie ik afsprak, was gehandicapt en had tegen zijn omgeving gezegd dat hij naar de dokter moest”, lacht ze.

De afspraak verliep fantastisch en Marly was meteen verkocht. “Mannen bloeien helemaal op als ze mij in lingerie zien en als ze intiem met mij mogen zijn.” De dankbare reacties komen niet alleen van hen.

“Verpleegkundigen vinden het geweldig wat ik doe. Bijvoorbeeld omdat iemand ongepast gedrag vertoont in het verzorgingstehuis of omdat iemand niet lekker in zijn vel zit. Als ik ben geweest, zijn ze rustiger en gelukkiger.”

Marly is gelukkiger en zelfverzekerder geworden, omdat ze anderen gelukkig kan maken met haar werk. Iets waar ze al op jonge leeftijd mee bezig was.

“Als jongvolwassene werkte ik in een verzorgingstehuis voor mensen met een beperking. Ik was toen nog niet met seks bezig, maar als ik een cliënt ook maar aanraakte zeiden collega’s dat ik dat beter niet kon doen. Ik vond dat zo oneerlijk. Je bent weliswaar gehandicapt, maar niet gevoelloos.”

Het werk ontroert haar vaak. “Mensen met een beperking liggen de hele dag op bed. Soms komt er maar één iemand een praatje maken. Dat gaat me aan het hart”, vertelt ze.

“Weduwnaars die een liefdeloos huwelijk hebben gehad, doen me ook veel. Zij barsten soms in tranen uit, omdat ze na jaren weer een vrouwenlichaam zien. Soms word ik ook emotioneel, als ik bijvoorbeeld afscheid ga nemen van iemand die komt te overlijden.”

De mannen waar Marly mee afspreekt zijn tussen de 50 en 95 jaar oud. “Bij één op de tien afspraakjes komt er niet eens seks aan te pas. Dan gaat het puur om genegenheid, warmte of troost. Ik klets uitgebreid met de mannen, er wordt gestreeld of gekust, ik luister naar verhalen van vroeger, ik zing met ze of we luisteren naar muziek.”

Daarin verschilt het werk volgens haar met dat van een prostituee. Toch verricht ze ook seksuele handelingen. Dat kunnen aanrakingen zijn, orale bevrediging of het volledige plaatje. “Ik ben een soort psycholoog, een vriendin, een sekswerker, maar ook een acrobaat. Soms hang ik in een gekke houding aan de beugel boven een ziekenhuisbed”, lacht ze.

Goede voorbereiding is volgens Marly cruciaal. Dat doet ze door vooraf te overleggen met verpleegkundigen en door het intakeformulier van een bemiddelingsbureau te lezen. “Als daarin staat dat iemand geen seks mag hebben, door bijvoorbeeld een psychische of lichamelijke behandeling, dan moet ik mij daaraan houden. Ik heb ook een alarmknop voor als er iets gebeurt.”

In haar omgeving weet bijna niemand van haar bijbaan. Marly vindt het jammer dat ze zo’n dubbelleven moet leiden. “Als ik het op mijn werk vertel, barst de bom denk ik. De maatschappij accepteert dit werk niet. Het liefst zou ik het van de daken schreeuwen, want ik ben zo trots op wat ik voor deze mannen kan betekenen.”

Marly* is vanwege privacy-omstandigheden een gefingeerde naam, de echte naam is bekend bij de redactie.

Bron: omroepbrabant.nl

Bordeelhouders hopen op hulp van de gemeente Leeuwarden: ‘Ongure types houden de Weaze in hun greep’

Op straat voor een bordeel hangt een groep mannen rond, uit een draagbare luidspreker klinkt drillrap. „Ik voel me hier niet zo prettig bij”, zegt podcastmaker Jeroen Kelderman. Hij is op de Weaze, de rosse buurt in het centrum van Leeuwarden. „Dit soort types hebben de Weaze in hun greep”, vertelt verslaggever Bart Olmer in een nieuwe aflevering van onze misdaadpodcast Radio Ramkraak.

Het is niet best gesteld met hoerenbuurt de Weaze in Leeuwarden. Drugsdealers en -gebruikers zorgen dag en nacht voor overlast, waardoor prostituees en klanten zich niet veilig voelen. „Sinds de vrouwen net meer op hun werkplek mogen slapen, moeten ze ‘s nachts over straat naar hun slaapplek”, klagen de bordeelhouders.

Deze zomer nemen Bart Olmer, Wietske Koen en Jeroen Kelderman je in drie afleveringen mee naar, de Weaze, het prostitutiegebied in het centrum van Leeuwarden. Het gemeentebestuur moet in oktober met een plan komen om De Weaze er weer bovenop te krijgen.

De rosse buurt van Leeuwarden is een klein gebied, dat bestaat uit een wirwar van oude panden. „Je kunt het vergelijken met het speelbord van het spel Monopoly”, legt Bart uit. „Drie ondernemers hebben in de loop van de jaren allerlei panden verzameld die aan elkaar grenzen. In plaats van hotels, zoals bij het spel, zetten zij er bordelen neer.”

In de panden zijn gangen met ramen, waar vrouwen zich aanbieden. In een van de bordelen zijn zelfs straatjes nagebouwd en krijg je als het bezoeker het idee dat je door een soort stad loopt. „Het gebied kampt met problemen en klanten blijven weg door de opkomst van illegale thuisprostitutie.”, vertelt Wietske.

Bron: lc.nl

Wéér een illegaal bordeel in Lelystad, werkt bijzonder beleid wel? ‘Er vinden zaken buiten ons gezichtsveld plaats’

Na twee controles weet burgemeester Mieke Baltus van Lelystad genoeg. In het rijtjeshuis in de wijk Kamp zijn meerdere sekswerkers aanwezig, ze laat de woning begin deze week sluiten. Het is zeker niet de eerste keer dat een illegaal bordeel wordt ontdekt in de stad. Terwijl de gemeente dit met revolutionair beleid juist wil voorkomen. Werkt dit wel?

Wat was er precies aan de hand in Kamp?
Na meerdere meldingen, vermoedelijk van omwonenden, besluiten gemeente en politie een kijkje te nemen in een woning aan Kamp 27. En daarna nog een keer. Beide keren treffen ze sekswerkers aan. Terwijl er geen vergunning is voor een seksbedrijf op deze plek. Illegale prostitutie dus. Met kans op mensenhandel en andere misstanden, stelt de gemeente. Reden voor Baltus om de woning tijdelijk te sluiten, tot en met 30 augustus.

Incident of komt dit vaker voor?
Dat laatste. Vorig jaar is vier keer een pand gesloten in Lelystad, meldt de gemeente. Aan drie personen is een zogeheten last onder dwangsom opgelegd. In een geval gaat het om de eigenaar van een woning die tevens de verhuurder is.

Eind 2022 is het ook een paar keer raak. Na klachten uit de buurt wordt een sekshuis ontdekt in een woning aan De Meent. De twee aanwezige vrouwen geven aan dat ze uit vrije wil handelen, zegt de wijkagent. Een maand eerder treft de politie per toeval een illegaal bordeel aan in een woning in de wijk Wold. In de jacht op drie overvallers vinden agenten vier peeskamertjes in het huis.

Hoe zit het met dat vooruitstrevende beleid?
Lelystad kondigt in 2019 aan het aantal seksvergunningen compleet los te laten. Achterliggende gedachte: bij een maximum aan vergunningen gaan prostituees die per se in Lelystad willen werken, illegaal aan de slag. En daarmee is er geen zicht op. ,,Lelystad wordt echt geen Sodom en Gomorra’’, licht toenmalig burgemeester Ina Adema toe. ,,Er blijven regels in welke buurten het wel of juist niet kan. Prostitutie, seksuele bedrijven: het kent overlast die je niet in elke straat wil hebben.”

Revolutionair beleid dat in 2021 een vervolg krijgt: zelfstandig thuiswerkende prostituees in Lelystad hoeven geen vergunning meer aan te vragen. Wel roept de gemeente sekswerkers op om zich te laten ‘erkennen’: melden op het stadhuis dat ze sekswerker zijn. Dat ‘versterkt hun positie’, aldus Lelystad. Ze zijn in beeld en daarmee ‘beter beschermd tegen vervelende situaties’. En krijgen hulp als ze bijvoorbeeld willen ‘uitstappen’.

Na Assen is Lelystad de tweede gemeente die hiervoor kiest. Tilburg en Hilversum zijn sindsdien gevolgd.

Hoe reageert de sector?
Lelystad wordt niet bepaald overspoeld met seksinrichtingen. Dat zegt de gemeente in 2021 en dat beeld lijkt in de tussentijd niet veranderd. Verder hebben zich slechts twee sekswerkers aangemeld voor erkenning. Het totaal aantal sekswerkers is overigens niet bekend. ,,Dat kan dagelijks wisselen’’, zegt een woordvoerder namens burgemeester Baltus.

Wat zegt dat over het beleid?
,,Ondanks intensieve controles, proactief toezicht houden en adequaat reageren op meldingen, vinden er zaken buiten ons gezichtsveld plaats’’, zegt de woordvoerder. Dat blijkt wel uit de illegale bordelen die de afgelopen jaren in de stad zijn aangetroffen. ,,De oproep blijft dan ook aan onze inwoners: doe een melding als je bijvoorbeeld overlast hebt van een seksbedrijf of een vermoeden hebt van mensenhandel of andere vormen van ondermijning.’’

Over het aantal erkenningen: ,,We hadden inderdaad op meer gehoopt. Het is vrijwillig en we blijven mensen stimuleren om zich te laten erkennen. We vinden het belangrijk dat er hulp beschikbaar is en dat sekswerkers het gesprek kunnen aangaan.’’

In een nota van de gemeente Vijfheerenlanden staat het wat krachtiger. Deze gemeente vroeg Lelystad en Assen vorig jaar naar de ervaringen met de registratie van sekswerkers. Lelystad concludeert dat de erkenning ‘als zodanig niet voldoet’. Immers, twee personen is ‘ondanks alle inzet’ niet veel.

Het kan overigens slechter. In Assen had zich eind vorig jaar maar één sekswerker gemeld.

Bron: destentor.nl

Meerdere sekswerkers aangetroffen bij controles in Lelystad: woonhuis moet dicht

Een woning aan de Kamp 27 in Lelystad is maandag door de burgemeester gesloten in verband met illegale prostitutie. Dat maakt de gemeente dinsdag bekend.

In Lelystad is het toegestaan om vanuit de eigen woning als sekswerker te werken, maar meerdere vrouwen vanuit een huis laten werken mag niet. Dan is er sprake van illegale prostitutie. Na meerdere meldingen over dit adres, deed de politie samen met de gemeente twee keer een controle. Beide keren waren er meerdere sekswerkers aanwezig in de woning.

‘Direct actie’

De burgemeester wil met de sluiting van panden waar een seksbedrijf zonder vergunning wordt aangetroffen de openbare orde herstellen, herhaling voorkomen en een signaal afgeven dat er opgetreden wordt. Volgens de gemeente bestaat er bij dit soort bedrijven namelijk het risico op mensenhandel en andere misstanden.

“Het is belangrijk dat inwoners signalen herkennen en verdachte zaken melden”, zegt burgemeester Mieke Baltus. “Weet dat als je iets meldt, direct actie wordt ondernomen.”

Bestrijding van ondermijning heeft volgens haar de hoogste prioriteit. “Ik roep onze inwoners dan ook op om een melding te doen als zij bijvoorbeeld overlast hebben van een seksbedrijf of een vermoeden hebben van mensenhandel of andere vormen van ondermijning.”

Bron: omroepflevoland.nl