Interview bij La Cloche met gastvrouw over Internationale Dag van de Sekswerkers (met video)

Op 2 juni was het de Internationale Dag van de Sekswerker. Het Algemeen Dagblad ging langs bij het bekende La Cloche in Utrecht aan de Amsterdamsestraatweg 287D, om in gesprek te gaan met gastvrouw Evelyn om te spreken over haar beroep, over het stigma op sekswerk en hoe de corona-crisis deze dag nu overschaduwt. 

Op de vraag of deze dag van belang is, antwoord Evelyn: ‘Het is zeker heel belangrijk dat die dag er is, de Internationale Dag voor Sekswerkers, want dan kunnen we er nog een keer de aandacht vestigen op hoe belangrijk het werk is wat de meisjes doen.’ Het hele item is te zien op AD.nl, door hier te klikken.

‘De meisjes betalen wel belasting, maar hebben nergens recht op’

Evelyn spreekt ook over de huidige situatie, waarbij sekswerkers van privéhuizen geen financiële steun krijgen vanuit de overheid: ‘De meisjes betalen wel belasting, maar hebben nergens recht op. En zeker nu in deze periode, raken ze daar behoorlijk door in de problemen.’

De gastvrouw van La Cloche én House of Dreams benadrukt dat hierdoor de prostitutie niet afneemt, maar alleen maar verder buiten het zicht wordt gedrukt. Ze geeft aan dat het aanbod van illegale prostitutie via advertentiewebsites al voor de corona-crisis ‘booming’ was, maar dat het nu alleen maar meer wordt: ‘Dat is nu helemaal geëxplodeerd, want ze moeten toch zorgen voor een inkomen.’

Villa Weizigt wil weer open, maar voorlopig zonder seks: ‘Een goede test voor de mannen’

Seks zit er voorlopig nog even niet in. Maar op afstand genieten van vrouwelijk gezelschap kan als het aan de Dordtse seksclub Villa Weizigt ligt binnenkort wel gewoon. ,,Dat is een goede test voor de mannen’’, grapt de eigenaresse.

De luxe seksvilla moest verplicht haar deuren sluiten vanwege corona, maar vraagt de gemeente Dordrecht om een vergunning om het horecagedeelte weer te openen. ,,We hebben een grote ruimte, waar makkelijk 30 bezoekers anderhalve meter afstand van elkaar kunnen houden. Seksueel contact mag even niet, de kamers boven blijven dan ook gesloten. Maar de helft van onze bezoekers blijft normaal gesproken toch beneden. We hebben daar namelijk gewoon een leuke uitgaansplek. Een dj of zanger erbij, weet je wel’’, zegt de eigenaresse, die liever anoniem blijft.

Wat de seksclub dan aantrekkelijk maakt voor bezoekers, ten opzichte van een normale kroeg of disco, is dat er wél ongeveer tien dames ‘meedrinken’. ,,Én er zijn strippers: dames die lekker kunnen dansen’’, haast ze zich te zeggen. Het sekshuis heeft op een gewone avond meestal tussen de 20 en 40 klanten tegelijk. ,,Dus die regel van maximaal 30 bezoekers is voor ons al helemaal prima. Maar dan moeten we wel open mogen, natuurlijk.’’
Meisjes

De sekswerkers van Villa Weizigt hebben al een paar maanden niets te doen en staan te popelen weer aan de slag te gaan. ,,De meeste meiden hebben nu geen werk, zijn weer terug naar het land waar ze vandaan komen. Geen ideale situatie, want ze hebben het vaak zwaar in eigen land’’, vertelt de eigenaresse. ,,Voor een aantal meisjes heb ik een schoonmaakbaantje kunnen regelen, gelukkig. Helaas niet voor iedereen.’’

Villa Weizigt is normaal gesproken zeven dagen per week open. Om binnen te komen betalen bezoekers 60 euro entree. Dan kunnen ze gelijk ook gebruikmaken van de sauna en het zwembad. Wie met een meisje ‘naar boven’ wil, betaalt meer.

Lerares Nederlands in spe is duurbetaalde escortdame, maar nu even niet

Terwijl uitbaters van laagdrempelige prostitutie pleiten voor versoepeling van coronamatregelen, ziet het hoogsegment de nabije toekomst somber in. Portret van high-class escortdame Odille (23) en het perspectief van haar agent. ,,Zonder vaccin, is 1 september niet haalbaar.”

Zestien waren we: vier vriendinnen, die op een zaterdagavond thuis op de bank fantaseerden over het werk als callgirl. Hoe vet zou het zijn om geld te verdienen aan een date met een onbekende man? Een paar jaar later, deels getriggerd door de columns van escortdame Amber in de Linda, besloot ik om de stoute schoenen aan te trekken.

In Nederland zijn er best veel escortbureaus actief. Welke kun je vertrouwen? Het Rotterdamse bureau van Zoë Vialet, dat al jarenlang meedraait in het escortwereldje en veel in de media is verschenen, wekte mijn interesse op. Ook vanwege de ‘try-out service’, waarin nieuwsgierige meiden worden gekoppeld aan mannen, die weten dat hun metgezel voor de eerste keer als escort werkt. Vind je het niks, dan stopt je escortloopbaan per direct. Was het geweldig? Dan word je definitief toegevoegd aan het meidenbestand van Vialet Escortservice.

Luxe hotel

Mijn eerste boeking, meteen voor een paar uur, vergeet ik nooit meer. Bloednerveus liep ik in mijn sexy outfit, verstopt onder een lange trenchcoat, door de gangen van een luxe hotel in het centrum van Rotterdam. Voordat ik op zijn hotelkamerdeur klopte, dacht ik nog: wat als het niet klikt tussen ons? Hoe zit ik dan die tijd uit? Gelukkig ging alles vanzelf. De kennismaking, de gesprekken, de seks.

Read more…

Bordelen willen snel weer open: ‘Een plastic scherm ertussen willen mannen niet’

De eigenaar van La Cloche in Utrecht en House of Dreams in Amersfoort wil dat zijn privéhuizen snel weer open gaan – zonder kinky mondkapjes en steriele spatschermen. ,,Als we ze nog lang gesloten houden, zijn ze straks allemaal omgevallen en is er geen weg terug meer naar het legale sekswerk.’’

Raymond (51). Meer mag de lezer niet weten over de eigenaar van de twee bordelen in Utrecht en Amersfoort, plus SM Studio Almere. ,,In dit wereldje lopen ook valse types rond.’’

House of Dreams in Amersfoort heeft hij al wat langer in bezit, La Cloche kocht Raymond in 2018. Een verbouwing veranderde de seksclub in een zogenoemd privéhuis. ,,Dus geen alcohol, geen bar en ook geen foute Sjonnies die eraan hangen. De klanten worden door de gastvrouw ontvangen en direct aan de beschikbare dames voorgesteld. En tegen een uur of elf ’s avonds gaat iedereen op huis aan.’’

Op 15 maart kondigde toenmalig minister Bruno Bruins aan dat de BV Nederland op slot ging en dus de bordelen ook. Voor de wietshops stonden in no time rijen mensen voor een laatste aankoop. Dat was bij de zaken van Raymond niet het geval. ,,La Cloche is op zondag gesloten en in House of Dreams waren die dag slechts drie meisjes aan het werk. Binnen twee uur moesten we dicht. Ik heb de gastvrouw gebeld en het was – met excuus voor de uitdrukking – in een wip geregeld. Ik wilde geen enkel risico nemen met mijn vergunningen.’’

Zijn er klanten die van zich laten horen na zo’n sluiting?

,,Ja, en nog steeds. Er komen elke dag mailtjes binnen en er bellen mensen. Soms, als ik toevallig in de zaak ben, neem ik uit nieuwsgierigheid weleens de telefoon op. Dan krijg ik doorgaans mannen aan de lijn die hun steun willen betuigen. Prima, maar sommige types vragen dan ook meteen of ze het nummer van hun favoriete meisje mogen, omdat ze haar rechtstreeks een hart onder de riem willen steken. Nou, dat doe ik dus niet. Ik wil mijn medewerksters beschermen. Voor je het weet worden ze gestalkt of benaderd voor illegale prostitutie. Er zijn trouwens ook mannen die bellen en doodleuk vragen of we alweer open zijn. Sommige mensen leven echt in hun eigen bubbel.’’

Hoe ging het eigenlijk met de zaken voor de lockdown?
,,Prima. La Cloche, in 2018 verbouwd, begon weer goed te draaien. Steeds meer meisjes én mannen wisten het privéhuis te vinden voor werk en plezier.’’

Read more…

Sekswerkers massaal beboet in Limburg

MAASTRICHT – Politie en justitie in Limburg hebben meer dan vijftien boetes opgelegd aan sekswerkers die bleven doorwerken ondanks het verbod op sekswerk tot 1 september om verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Het totaalbedrag van de opgelegde boetes bedraagt ruim 20.000 euro, meldt het Openbaar Ministerie.

Vanaf begin april waarschuwt de gemeente sekswerkers die hun diensten aanbieden via advertenties op internetsites. Prostituees die het verbod overtreden krijgen een boete. De hoogte van de boetes varieert van 400 tot 4000 euro. In mei hebben politie, de Limburgse gemeentes en het OM diverse controles uitgevoerd in heel Limburg.

In de bordelen met een vergunning werden geen overtredingen geconstateerd. Er was dus in alle beboete gevallen sprake van zogenoemde illegale thuisprostitutie, iets wat sowieso niet is toegestaan, of illegale escortservice. Bij een van de sekswerkers werd een bedrag van 15.000 euro gevonden. Dat bedrag is op verdenking van witwassen in beslag genomen.

Het uitvoeren van sekswerk is tot 1 september verboden, omdat het een contactberoep is.

Plan verantwoord sekswerk: wel doggystyle, geen missionaris

Veilig en verantwoord sekswerk is wel degelijk mogelijk, ook in tijden van corona. Daarvan wil belangenvereniging Red Light United de overheid overtuigen met een donderdag gepresenteerd plan. ‘Wees creatief. Kies een goede positie.’

Seks op anderhalve meter afstand is onmogelijk, maar de sekswerker heeft genoeg mogelijkheden om haar werk in deze tijd van corona veilig te doen: ‘Seks met de gezichten afgewend van elkaar of met de rug naar de klant toegekeerd.’ Red Light United, de belangenvereniging van sekswerkers op de Wallen, heeft een plan geschreven om de overheid te overtuigen dat een sekswerker op een veilige en verantwoorde manier het beroep kan uitoefenen.

In het plan staat een protocol waaraan de sekswerker zich moet houden: van de gebruikelijke RIVM-maatregelen tot het aan de deur meten van de temperatuur van de klant en het dragen van latexhandschoenen en mondkapjes door zowel de sekswerker als de klant. Orale seks en zoenen zijn, aldus het protocol, niet toegestaan.

Wegkijken

Om risico op verspreiding van het virus in te perken, zijn alleen bepaalde standjes gepermitteerd waarbij men van elkaar wegkijkt. Zo is ‘doggystyle’ wel toegestaan maar de ‘missionaris’-stand niet. “Wees creatief. Kies een goede positie,” zegt Felicia Anna, voorzitter van Red Light United.

Sekswerkers moesten net als kappers, schoonheidsspecialisten en masseurs per half maart stoppen met hun werkzaamheden. Veel mensen in contactberoepen konden 11 mei weer werken, sekswerkers en sportscholen mogen daarentegen tot 1 september niet aan de slag. Er zou bij sekswerk een hoge inspanning worden geleverd waarbij men ‘meer en krachtige druppels’ uitstoot waarin het virus zou kunnen zitten.

Maar ‘sekswerk op de Wallen is iets anders dan een zwoele vrijscène uit de Titanicfilm’, aldus de belangenvereniging. Het ‘is niet te vergelijken met een reguliere vrijpartij of work-out in een sportschool’. Het werk vraagt ‘weinig fysieke inspanningen, is klinisch en enigszins afstandelijk en met veel oog voor hygiëne’. Bovendien is het slechts één-op-ééncontact en duurt een bezoek aan een raamprostituee op de Wallen gemiddeld een minuut of zeven, aldus de belangenvereniging.

Illegaal doorwerken

Wachten tot 1 september is voor hen ‘geen optie’. Uit financiële nood werken sommige sekswerkers, ondanks de financiële steun vanuit de TOZO-regeling voor zelfstandigen, illegaal door. “En dat zullen er meer worden. Het is een illusie te denken dat sekswerk stopt,” zegt Felicia Anna.

Controle of de sekswerkers zich wel aan het voorgeschreven protocol houden, ligt wat moeilijk, erkent Felicia Anna. “Het is een kwestie van vertrouwen. Van een masseuse weten ze ook niet of die wel elke keer de handdoek verschoont.”

Rood verlicht plexiglas met gaten op voeteneind van het bed moet Groningse prostituees weer aan het werk helpen

Werkloze sekswerkers zien met lede ogen aan hoe andere contactberoepen weer mogen beginnen. Op de rosse buurt in Groningen denken ze de oplossing te hebben gevonden om virusvrij aan de slag te kunnen.

Twee jongens fietsen met een sporttas op het stuur voorbij, een bouwvakker stapt met een douchewand over zijn schouder een van de lichtroze geschilderde huisjes binnen. Veel meer actie is er even niet op de Nieuwstad, de rosse buurt van Groningen. Geen auto’s die stapvoets voorbijrijden, geen dames die vanaf hun hoge krukken klanten naar binnen proberen te krijgen.

Illegaliteit

,,Saai en doods. Andere woorden heb ik er niet voor”, zegt Aagje Split, die als eigenaar van tientallen panden de grootste speler is op de Nieuwstad. Officieel is er op dit moment geen prostitutie in de stad. De tippelzone aan de Bornholmstraat werd immers een jaar geleden al gesloten. ,,Maak je geen illusies, in de illegaliteit wordt er gewoon doorgewerkt”, zegt Split. ,,Hoe langer dit duurt, hoe erger dat wordt. De dames zitten in geldnood.”

De bijna honderd peeskamers op de Nieuwstad gingen op 15 maart op slot, als onderdeel van de coronamaatregelen. Daarmee raakten tientallen buitenlandse vrouwen ontheemd, omdat ze hun werkplek – die ze huren van uitbaters als Split – veelal ook als slaapplaats gebruiken.

Contact met klanten

Het leeuwendeel van de dames reisde toen het nog kon naar familie in landen als Roemenië, Bulgarije, Hongarije en de Dominicaanse Republiek. De rest heeft onderdak gevonden bij vrienden en kennissen in de stad. Een deel van hen werkt illegaal door. ,,Op straat, of ze spreken af bij klanten thuis”, zegt Split. ,,De vrouwen werken hier vaak al jarenlang. Ze hebben een klantenkring opgebouwd met wie ze in contact staan.”

Zo gaat het inderdaad, zegt de Dominicaanse Ana (niet haar echte naam), die normaal gesproken een van Splits kamers huurt, maar nu in een recreatiewoning verblijft. ,,Direct toen onze business werd gesloten, kreeg ik allemaal berichtjes van klanten of we konden afspreken. Ik doe dat niet, uit angst voor het virus. Ik stop niet mijn hoofd in de bek van de wolf, zoals we dat in mijn land zeggen. Maar er zijn zeker vrouwen die erop ingaan, want hoe kom je anders aan geld?”.

‘Financieel kapot’

Sekswerkers hebben net als andere zelfstandigen die geraakt worden door de coronacrisis recht op hulp van het rijk, maar er is maar een klein deel dat daadwerkelijk betaald wordt, zegt Split. Voorwaarden zijn dat je een Nederlands bankrekeningnummer hebt en je moet hier een woonadres hebben. ,,De meesten hebben geen van beide”, zegt de uitbater. De Duits-Hongaarse Jessica (ook niet haar echte naam) voldoet wel aan beide voorwaarden. ,,Ik heb een aanvraag gedaan, maar nog geen cent gekregen. Laat mij maar weer gewoon aan het werk gaan”, zegt Jessica. ,,Want zo ga ik financieel kapot.”

Weer beginnen kan prima, gelooft Split. Ze wijst op andere contactberoepen als kappers, tatoeëerders en fysiotherapeuten die sinds vorige week weer klanten ontvangen. Sekswerkers zitten in dezelfde categorie als sportscholen en sauna’s. Die mogen – tenzij het uit de hand loopt met nieuwe besmettingen – op 1 september herstarten. ,,Waarom dan pas? Net als bij kappers gaat het hier om één op één contact. Hygiëne staat in onze sector juist al heel hoog in het vaandel.”

Actievoeren

Haar huurders zijn inmiddels bereid om actie te gaan voeren om weer te mogen beginnen, zegt ze. Zelf heeft ze een mail gestuurd aan burgemeester Koen Schuiling en minister Martin van Rijn (Medische Zaken) heeft ze uitgenodigd voor een werkbezoek. Van beiden heeft ze nog geen reactie.

,,Dan zelf maar actie ondernemen”, zegt Split, doelend op de constructie die ze heeft laten bouwen voor het bed op Nieuwstad nummer 56. Op het voeteneind is een met rode lampjes beplakte plexiglazen wand gemonteerd, met enkele gaten er in. ,,Sexyglas, hebben we het genoemd. De vrouw aan de ene kant van de wand, de klant aan de andere kant, dat is het idee.” De coronaproof-kamer is bedoeld om op een ludieke manier de aandacht te vragen voor de situatie van haar sector, geeft Split toe. ,,Maar ons punt is heel serieus. Waarom andere beroepen wel en wij niet? Met een paar ingrepen is ook dit werk virusvrij uit te voeren.”

Bron: dvhn.nl

Irritaties bij dames van plezier & Meesteressen tijdens de Corona crisis

Tijdens de lockdown tijdens deze corona crisis heeft ook de prostitutiebranche grote last. We kregen in onze contact met dames van plezier, Meesteressen, kinkygirls, adverteerders de meest uiteenlopende dingen te horen waarmee zij geconfronteerd worden. Hieronder een opsomming van een aantal zaken:

Meerdere dames van plezier en Meesteressen gaven het volgende aan; klanten of mannen die een afspraak willen, die een foto van hun geslachtsdeel per email of what’s app sturen en dan teksten erbij als: mis je deze lekkere lul niet? Wanneer kunnen we afspreken want ik weet dat je deze geile pik mist? Waarom hoor ik niets van je, want mijn pik wacht smachtend op jou! Ik betaal je 100 extra als mij nu weer lekker gaat verwennen, je hebt het ook nodig toch? En ga zo maar door.

Dames zitten in het algemeen niet op foto’s van lichaam en zeker niet het geslachtsdeel van een man te wachten. En het is een beroep waarbij ze aan de inkomsten denken en hooguit een klanten vriendelijk of aardig vinden of een sexsessie of sm sessie een keer leuk kunnen vinden. Maar daarbuiten is niet voor niets amper contact. Zij hebben immers ook een priveleven.

Read more…

Banken blijven stelselmatig sekswerkers en vergunde exploitanten weigeren

Het komt maar niet op de agenda in de politiek. Of wellicht juist wel, dat banken in opdracht van de Nederlandse bank prostituees en vergunde sexbedrijven stelselmatig blijven weigeren als klant, of hun rekeningen of pinautomaat contracten opzeggen. Ja u leest het goed, anno 2020 worden bedrijven die legaal zijn en ook nog in de meest streng gecontroleerde branche qua afgeven vergunning, controle via BIBOB, handhaven vergunning, van hogerhand geweigerd. Terwijl de overheid en de Belastingdienst de geldstromen transparant willen hebben. Hoe dan? Zonder pinapparaat of bankrekening wordt deze branche het contante geld circuit in gejaagd. Met alle gevolgen van dien.

Wijlen Burgemeester Eberhard van der Laan was voor zijn ziekbed en overlijden druk bezig met de Minister om voor de prostitutiebranche te vechten, om normaal bankverkeer te kunnen doen en ook recht op lening of hypotheek te hebben.

Read more…

Mariska Majoor brengt ode aan de Wallen met haar boek, een nostalgische terugblik

Mariska Majoor, oud-sekswerker en oprichter van het Prostitutie Informatie Centrum schreef het boek De Wallen. Toekomst van ons verleden. Een boek over haar jaren op de Wallen en de veranderingen die de buurt heeft ondergaan.

Mariska Majoor, tijdens een actie van sekswerkers op de Amsterdamse Wallen in 2015.

De Wallen en haar historie worden geschetst aan de hand van een wandeling. Mariska Majoor (52), oud sekswerker, loopt samen met haar 22-jarige dochter Robin een rondje door de rosse buurt en spreekt er met aloude bekenden – de glazenwasser, sekswerkers, de wijkagent en de raamexploitant.

‘De Wallen zijn als een school voor mij. Ik leer dagelijks iets nieuws,’ zegt Nigel de glazenwasser die er menig raam heeft gelapt.

Sekswerker Jade van het bordeel My Red Light, die het naar haar zin heeft op de Wallen, rept over kwetsende opmerkingen van toeristen: “Je kunt aan de gezichten van mensen zien hoe ze over je denken. Van sommige gezichten druipt de walging af.”

Pooiers en gouden kettingen

In het boek – met daarin foto’s van haar dochter Robin – loopt Majoor door de Monnikenstraat, Gordijnensteeg, Bloedstraat langs peeskamers met daarin ‘pijnlijk uitziende werktuigen’ van vrouwen die SM aanbieden en langs de Molensteeg waar in de jaren negentig vrouwen hardhandig gedwongen werden tot sekswerk door de ‘ellendige’ Turkse en Joegoslavische pooiers die er rondliepen.

Raamexploitant Jan Broers weet wel hoe het er vroeger aan toeging. ‘De jongens reden met gouden kettingen om en in dikke auto’s de gracht over om hun meissies af te zetten. Open en bloot, geen haan die ernaar kraaide. (…) Ja, er kreeg er wel eens een een draai om de oren als ze geen zin had om te werken, maar zo ging dat.’

Vanaf de Febo vervolgt ze haar weg naar de ‘pillenbrug’ waar de handel in drugs floreerde. Het deel van de Wallen waar het vroeger nogal ruig was, is nu ‘schoon, veilig en braaf’. ‘Ik mis het rauwe randje,’ schrijft Majoor, die in deze buurt in de jaren tachtig achter een raam zat. Toen ze ermee stopte, richtte ze enkele jaren later het Prostitutie Informatie Centrum op waar zowel toeristen als sekswerkers langs kunnen komen voor informatie.

Aloude ziel

De aanleiding voor het boek zijn de ontwikkelingen op de Wallen. “Ik krijg er buikpijn van als er gevraagd wordt of raambordelen wel van deze tijd zijn. Ik had geen zin om weer een brief te sturen en besloot het groter aan te pakken. Dit boek is geen opgeheven vinger. Eerder een nostalgische terugblik en een ode aan die aloude ziel.”

Majoor wil in haar boek stilstaan bij zowel de goede als de negatieve kanten van de Wallen, zegt ze. “Het opknappen van straten en panden is goed gedaan. Ook de misdaad en mensenhandel, waarbij iemand een ander met geweld tot sekswerk dwingt, moeten worden aangepakt. Maar tijdens het 1012 project zijn ze met een bulldozer door de buurt gegaan zonder oog te hebben voor de sekswerkers. Het project zorgde voor een negatieve kijk op de Wallen. De seksindustrie wil er echter niet weg en de bewoners ook niet. Laat de buurt nu blijven wat het is en laat niet één partij wijken. Pak alleen wel de misdragingen van toeristen aan, via apps, folders, borden en hosts op straat.”

Rood lampje

Het boek met interviews en de wandeltocht wordt aangevuld met persoonlijke anekdotes uit haar tijd achter het raam. In een van die anekdotes vertelt ze dat ze een fototoestel van een fotograferende toerist afpakt en het rolletje uit zijn camera trekt en in de gracht gooit.

Haar boek werd afgelopen woensdag overhandigd aan burgemeester Halsema op de lege Wallen. “Het was bizar om op die lege grachten te lopen. Nu zag je goed hoe belangrijk sfeer is. Voor sommige bewoners is het een oase van rust. Zij kunnen op hun stoepje zitten. Maar niet iedereen is er blij mee. Ook zijn er mensen die het doods vinden.”

Het boek eindigt met een opmerking van een bewoner die de Wallen beschrijft als een historische stad waar de ziel uit is. ‘Straks heb je hier alleen nog maar een etalagepop achter een raam zitten, met één rood lampje dat een knipoog moet voorstellen naar de rosse buurt van vroeger.’

‘De Wallen. Toekomst van ons verleden’ van Mariska Majoor kost 19,95 euro.