Prostitutie is een sector waar véél centen in omgaan, en dus ontsnapte de business ook in de coronacrisis niet aan nieuwe economische wetten. Steunmaatregelen waren er voor sekswerkers niet, ‘thuiswerk’ des te meer. Hoe de coronacrisis ook die sector veranderde.
‘Wandelaars’, noemen ze zichzelf op de gespecialiseerde website Citygirl.nl, waar vaste klanten van sekswerkers ‘hun’ raamprostituees bespreken. Het bleef de afgelopen twee jaar vrij druk op het forum, en de dag dat wij er zijn – februari 2022 – zijn er ook aardig wat wandelaars in de rosse buurt van Gent. Opvallend wel: ze wandelen in de befaamde Vanderdoncktdoorgang of Glazen Straatje langs één kant met ramen die quasi volledig leeg staan. Meisje gezocht, hangt er ergens.
Het is een tendens die al langer aan de gang is, bevestigen ze bij Violett Gent, dat sekswerkers sociaal en medisch bijstaat. Raamprostitutie boert achteruit. Mogelijk heeft de coronacrisis een versterkend effect, maar bij Violett vinden ze het nog te vroeg om conclusies te trekken.
Een oudgediende in het circuit ziet het helder: “De raamprositutie heeft het al van voor covid moeilijk met sites als Redlights.be waar dames ook zichtbaarheid krijgen, zonder dat ze ‘raamgeld’ moeten betalen. Toen de lockdowns de sekswerkers-achter-het-raam verboden te werken, zijn er natuurlijk velen een studiootje gaan huren, waar de politie nooit ging controleren en sekswerkers klanten ontvingen. Helaas laten zulke toestanden ook meer ruimte voor malafide netwerken.”
Uitval
Niet zelden wijken Gentse raamprostituees ook uit naar andere steden, zoals Antwerpen. In het Schipperskwartier valt het nog mee, maar er is wel leegstand, zegt Wendy Gabriëls van Violett Antwerpen. “Mensen gaan waar er geld te verdienen is.” En dat lukte tijdens de lockdowns dus een stuk minder, aangezien ook de ramen vaak al voor middernacht sloten, net als de horeca. Vóór covid was er een dag- én nachtshift. Twee jaar vechten tegen een virus scheen ook voor verschillende sekswerkers een periode te zijn waarin ze – zoals u en ik – zich meer gingen bezinnen hun toekomst, geeft Gabriëls aan. Temeer omdat de sector nog altijd niet goed wettelijk geregeld is. Zo laat een Kroatische sekswerkster ons weten dat ze recent uit de business gestapt is, mee gedreven door gezondheidsklachten. Op een steunpremie kon ze als sekswerker nooit rekenen.
Nog een neveneffect van Covid-19: bij de sekswerkers in Antwerpen zijn de Oost-Europese niet noodzakelijk in overtal. “Toen Nederland bijvoorbeeld in lockdown ging, zagen we hier meer Nederlandse sekswerkers”, klinkt het. In de tippelbuurt van Brussel zien ze recent een nieuwe groep meisjes opduiken: Chinese en Vietnamese. Vermoed wordt dat het om mensenhandel gaat. Ook die netwerken gaan het geld achterna, en weg van politie die hen elders op de hielen zit.
Zwart geld
Verschillende ex-raamprostituees zullen door corona effectief meer aan ‘thuiswerk’ doen, weet men ook in Antwerpen. Dat kan dan bijvoorbeeld thuisontvangst als escort zijn, sekswerk waar vaak wat meer tijd voor uitgetrokken wordt, en beter verdient. Een veelvoud aan euro’s voor een uitgebreid aanbod in een veelvoud van tijd.
Hoewel. Die betere verdienste kwam ook onder druk door corona. “De meeste klanten betalen sekswerkers van hun zwart geld omdat hun vrouw er dan niet achter komt,” zegt een escort met ervaring. Door de coronacrisis dreigde voor nogal wat klanten inkomensverlies én minder bewegingsruimte, en dus gaf men die zwarte cash minder makkelijk uit. Dat voelden nogal wat escortes, verzekert onze vrouw. “Vijftig euro kun je makkelijk uit je huishoudbudget laten verdwijnen, 750 euro voor een escort niet.”
In de praktijk betekende het ook dat escortes die anders op zwart zaad dreigden te zitten, toch zo veel mogelijk klanten bleven ontvangen. “De laagste klasse heeft altijd door móéten werken, de hoogste begint nu pas weer als vanouds te draaien.” Telewerk is er nu ook, zegt een andere escort, met pakweg Skype-sessies.
Schudde corona dan de prijzenpolitiek in de hele sector door elkaar? Moeilijk te zeggen. De sector is ondanks al het glas zeker niet de meest transparante. Escortes met een vast klantenbestand hoefden hun prijzen niet te verlagen. Anderen herpakken zich stilaan. En in Gent schommelt de gemiddelde prijs voor twintig minuten ‘casual’ seks nog altijd rond de vijftig euro.
Herkennen de wandelaars hun wereld uit 2019 toch nog een beetje.
Bron: Nieuwsblad.be