Zorgen soepelere regels voor darkrooms ervoor dat Utrecht straks massaal in donkere kamers sekst?

Wie in Utrecht zoekt naar een darkroom, komt op dit moment bedrogen uit. Er zijn nu nul vergunde exemplaren in de stad. Dat zou niet liggen aan een gebrek aan behoefte, maar komt door te strenge regels. Loopt het, zonder die regels, straks dan écht storm in Utrechtse darkrooms?

De aantrekkingskracht van een darkroom? ,,Het is ongedwongen en makkelijk. De mensen die er zijn, zijn uit op seks.” Feibe Zweers had in de jaren 90 een darkroom, in een werfkelder onder zijn Utrechtse café Bodytalk. ,,Een hele provisorische, waar mannen seks met elkaar konden hebben. Het was er een periode heel druk.”

Toch werd het eind jaren 90 steeds stiller in de darkroom. Datingapps kwamen op, mensen gingen op andere manieren op zoek naar seks. Zweers besloot de darkroom te sluiten.

Preutser publiek

Of hij denkt dat er in Utrecht nog veel behoefte aan is? ,,In deze tijdgeest lijkt me van niet. Alles is toch wat preutser geworden, mensen vragen tegenwoordig toestemming enzo.”

De gemeente denkt daar anders over. Volgens een woordvoerder zijn er ondernemers die een darkroom in hun horecabedrijf en evenementenorganisatoren die een darkroom of vorm van erotiek op hun festival willen aanbieden. In totaal zijn dat er ‘rond de 5′. Wat de ondernemers weerhoudt? Te strenge en ingewikkelde regels.

Seksbioscoop

Daarom wil wethouder Eelco Eerenberg (D66) die nu versoepelen. Besloten, donkere ruimtes, waarin seksuele handelingen kunnen plaatsvinden, zonder ervoor te betalen, moeten makkelijker te openen worden. Om zoiets te starten, moet een ondernemer nu nog een aparte vergunning hebben: voor een seksinrichting. Dezelfde vergunning die bijvoorbeeld bordelen of privéclubs hebben, en die 5412 euro voor drie jaar kost.

De gemeente wil dat ondernemingen geen aparte vergunning meer nodig hebben om een darkroom te openen in hun horecazaak of op hun evenement. Meneer Knoppers van seksshop Davy’s op de Amsterdamsestraatweg heeft wél zo’n vergunning. Boven zijn zaak zit een bioscoopzaaltje, waar mensen, naast pornofilms bekijken, ook vrijwillig en onbetaald seks met elkaar kunnen hebben. Geen echte darkroom, maar het komt in de buurt.

Ei kwijt

Soepeler regels ziet hij wel zitten. ,,Onze vergunning geeft gedoe. Hij wordt elke drie jaar fors in prijs verhoogd. Het voelt als ontmoedigingsbeleid.” Terwijl zijn seksbios toch een nobel doel dient, vindt hij: ,,Wij houden soms gefrustreerde mensen van de straat die hier hun ei kwijt kunnen.”

Knoppers kan moeilijk zeggen of Utrecht massaal zal uitlopen voor darkrooms bij een feest of horecatent. ,,Onze klandizie is aan het vergrijzen. Jongere mensen gaan eerder naar swingersfeesten of de Kamasutrabeurs.”

Homosauna

Critici van de plannen van de wethouder zijn bezorgd over veiligheid en hygiëne. Dennis Kuijpers van seksshop De Dom aan de Zadelstraat snapt dat. Van 1994 tot 2020 had hij zes ‘sekscabines’ bij zijn zaak, waar vooral mannen seks met elkaar hadden. ,,Erg schoon was het niet”, herinnert hij zich. ,,Ik heb al die tijd nooit condooms gevonden, ze werden amper gebruikt.”

Kuijpers sloot zijn cabines in 2020, mede door de hoge prijzen van de vergunning. ,,Die sluiting heeft me uiteindelijk meer omzet opgeleverd”, aldus Kuijpers. ,,Het imago van ‘vieze tent’ ging eraf, waardoor mensen makkelijker binnen durven lopen.” Denkt Kuijpers dat er in Utrecht animo is voor darkrooms? ,,Misschien. Wat écht nog mist is een homosauna. Daar vroegen mijn klanten altijd naar.”

Geen minderjarigen

De wethouder zegt de zorgen rondom hygiëne en veiligheid serieus te nemen. Een organisator of exploitant moet altijd toezicht houden op de darkroom en met een uitgebreid plan komen. Daarin moet staan hoe ervoor wordt gezorgd dat er geen minderjarigen in de darkroom komen, er geen sprake is van sekswerk, de veiligheid van alle deelnemers wordt beschermd en hoe de darkroom hygiënisch wordt gehouden. Als blijkt dat dat niet lukt, wordt handhavend opgetreden.

Bron: ad.nl