De gemeenteraad heeft ingestemd met het verbod op rondleidingen over de Wallen. Dit betekent dat per 1 januari gidsen niet meer met hun groepen langs prostitutieramen mogen. Alle gidsen moeten dan een ontheffing hebben om rondleidingen te geven in heel het centrum.

De maximale groepsgrootte gaat terug van twintig naar vijftien deelnemers en er komt een verbod op gratis rondleidingen. Deelnemers moeten dan ook een heffing betalen. “Amsterdam is geen decor voor toeristen,” aldus Zeeger Ernsting van GroenLinks. “Grote groepen veroorzaken overlast in de binnenstad en veranderen her karakter van buurten.”

Teleurgesteld

Diverse organisatoren van rondleidingen zijn teleurgesteld in het besluit, zoals Mee in Mokum, die werkt met vrijwillige gidsen en kleine groepen. De enquête die aantoont dat sekswerkers overlast ervaren van rondleidingen, is niet representatief.

“Een verbod is een stevige maatregel,” aldus wethouder Udo Kock. “Er zullen best partijen teleurgesteld zijn.” Kock beloofde met deze partijen in gesprek te gaan en de nieuwe maatregelen snel te evalueren, zoals een meerderheid van de raad eist.

Bron: Parool

Uitgelekte beelden van een Lochemse aannemer in zonweringen, die in de natuur een nummertje maakt met een jongedame, zijn viral gegaan. En daar heeft een andere Lochemse ondernemer, Zonwering Lochem, last van. ,,Ik krijg de meest nare scheldwoorden naar mijn hoofd.’’

Het is vorige week op vrijdagavond wanneer Patrick Rozendal, mede-eigenaar van Zonwering Lochem, thuiskomt en zijn mailbox overstroomt. ,,Zowel met felicitaties als bedreigingen.’’ In eerste instantie begrijpt Rozendal er niets van.

De concurrent

Maar al snel blijkt dat een man in werkkleding van een lokale concurrent uit Lochem, genaamd Ro-Zon, is betrapt terwijl hij seks heeft met een vrouw.

Iemand heeft het intieme gebeuren stiekem gefilmd terwijl de twee bezig zijn op een aanhangwagen achter een bestelbus. Alleen denken velen dat het om Zonwering Lochem gaat.

Op de bestelbus staat duidelijk ‘zonweringen & overkappingen’ te lezen. Alleen is het ook zichtbare webadres van Ro-Zon onherkenbaar gemaakt. Via blogs als VKmag en Daily Buzz zijn de beelden uitgelekt en heel Nederland smult ervan. ‘Kennelijk kun je in Lochem wel in natura betalen,’ grapt iemand die reageert op social media.

Iedereen vraagt: ‘Hoe zit dat nou?’

,,En daar hebben wij echt veel last van,’’ zegt Rozendal. ,,Veel mensen zijn gemakzuchtig, tikken ‘zonwering’ en ‘Lochem’ in en komen gelijk bij ons bedrijf uit.’’

,,Wij hebben ook een winkel in Lochem,’’ zegt Rozendal. ,,En iedereen die binnenloopt vraagt er ook naar. Hoe zit dat nou? Zijn jullie dat nou? Werkte hij bij jullie? Welk bedrijf is dat dan?’’

Oneerbare voorstellen

Via e-mail krijgen medewerkers van Rozendal allerlei oneerbare voorstellen. ,,In de trend van: Kan ik met mijn vrouw bij jullie terecht? Doen jullie ook mannen?’’

En het moge duidelijk zijn, zo benadrukt Rozendal, niemand van Zonwering Lochem heeft hier iets mee te maken.

Ondertussen is de geruchtenmolen in Lochem op gang gekomen. Social media accounts van de vermoedelijke betrokkenen worden in WhatsAppgroepen gedeeld en van commentaar voorzien. Inmiddels zijn deze social media accounts niet meer te vinden. De eigenaar van Ro-Zon was niet bereikbaar voor commentaar.

Bron: De Gelderlander

Ze zijn het beu om zonder uitleg verbannen te worden van het platform.

Een groep sekswerkers heeft de krachten gebundeld tegen Facebook en Instagram, omdat die bedrijven accounts zonder uitleg verwijderen. Ongeveer tweehonderd acteurs en modellen ondertekenden een brief aan Facebook, waarin ze het bedrijf vragen om het probleem aan te pakken.

“Er zijn acteurs die verwijderd werden omdat ze een foto van hun pas geverfde teennagels online hebben gezet,” zegt Alana Evans, voorzitter van de Adult Performers Actors Guild (APAG), een vakbond die pleit voor de rechten van professionals in de seksindustrie. “Mensen werden onnodig gerapporteerd en verwijderd door Instagram.”

James Felton, de juridisch adviseur van APAG, schreef op 22 april in een brief aan Facebook:

“De afgelopen maanden werden zonder uitleg Instagram-accounts van bijna tweehonderd sekswerkers verwijderd. Ook nu nog komen er elke dag sekswerkers naar ons toe met klachten. In de meeste de gevallen was er geen naakt te zien op de foto’s. Toch lijkt het erop dat de accounts werden verwijderd omdat ze van sekswerkers waren.

Pogingen om erachter te komen waarom de accounts werden verwijderd waren zinloos. De acteurs werd gevraagd om foto’s van hun naam te sturen, om te kunnen verifiëren dat de accounts daadwerkelijk van hen waren en niet waren aangemaakt door fraudeurs. Die foto’s hebben ze gestuurd, maar er is nooit antwoord gekomen.”

In de brief wordt verder opgemerkt dat sommige beroemdheden, zoals Kim Kardashian, de richtlijnen van Instagram schenden door foto’s van zichzelf te plaatsen “in verschillende mate van naaktheid.” Maar voor hen heeft dat geen gevolgen. De brief noemt met name de foto’s van Kourtney Kardashian, waarop de beroemdheid voor het grootste gedeelte naakt is, maar precies zo gepositioneerd is dat haar borsten bedekt zijn. De richtlijnen van Instagram verbieden naaktheid, waaronder “geslachtsgemeenschap, geslachtsdelen, close-ups van volledig naakte billen en vrouwelijke tepels.”

Felton stuurde op 30 april opnieuw een brief, omdat Facebook niet had gereageerd op de eerdere.

Een man die een bedrijfspand en een bovenwoning van woningcorporatie Eigen Haard huurt, moet de panden vanwege illegale prostitutie ontruimen. 

Via www.kinky.nl kwam de politie de illegale prostitutie op het spoor. Een advertentie van een vrouw op de website leidde tot het adres van de verhuurde ruimte. Bij de controle bleken zowel op de beneden- als bovenverdieping prostituees te werken.

Een van de prostituees verklaarde aan de politie dat zij meerdere malen de werkruimte had gehuurd en ook in de woning sliep. Met een aantal vrouwen deelde ze de huur van 2500 euro per maand om hun werk uit te voeren.

Schaars gekleed

Ook kreeg Eigen Haard een melding binnen van een buurtbewoner die meerdere schaars geklede dames in de woning hadden gezien. Bovendien bleken klanten soms per ongeluk bij de woningen naast de illegale prostitutieplek aan te bellen.

Volgens Eigen Haard is het de huurder verboden om de woning en de bedrijfsruimte aan anderen de verhuren. Omdat de woningcorporatie niet beschikt over een compleet exemplaar van het huurcontract gaat de rechter hier niet in mee.

Schoonmaken

De man zegt zelf dat hij de sleutel aan een van de prostituees zou hebben overhandigd om zijn huis schoon te maken en een oogje in het zeil te houden vanwege zijn tijdelijke verblijf in Iran. De rechter acht dit niet waarschijnlijk

Binnen een maand moeten de woning en de bedrijfsruimte zijn ontruimd. De man moet ook meer dan 2000 euro betalen aan Eigen Haard voor de gemaakte kosten van het kort geding.

Bron: Parool

Op de dierendag van fetisjfeest Wasteland loopt onze seksexpert Marith tegen liefhebbers van puppy-play aan. Anders dan de SM-slaaf hoeft de hond niet niet te gehoorzamen; het is per slot van rekening een hond.

‘Kom maar jongens, kom, kom!’ De man spreekt de zeven honden die hij aan de lijn heeft enthousiast toe. Ik loop langs, aai een van de beesten en word beloond met kopjes. Een situatie waarin de meeste hondenliefhebbers weleens zijn beland, zou je denken. Dat klopt. Op wat details na.

Nummer één: ik loop niet in een park, maar op Wasteland, het grootste fetisjfeest van Nederland. Nummer twee voel je al aankomen: de honden dragen leren puppy-maskers en hebben geen poten, maar armen en benen. Als kers op de taart zit er een buttplug in hun kont, met een staart eraan vast.

Ik maak vanavond een video over waarom Wasteland het bezoeken waard is, zelfs zonder fetisj. De cameramannen waarmee ik werk, zijn daarvan nog niet overtuigd. Ze staren met grote ogen naar de honden. Omdat ik Wasteland al twaalf jaar bezoek, vergeet ik weleens hoe overweldigend de eerste keer is.

Seksende groepjes, mensen die gemarteld worden, verkleed zijn als dieren, of dit alles tegelijk. Ik zie het niet eens meer. Maar als ik naar de beginners kijk, besef ik: wat ik doodnormaal vind, is vrij choquerend. Anders dan de cameramannen – waarvan er een steeds bleker wordt – voelde ik me direct als een vis in het water. En jaren later ben ik nog altijd even enthousiast.

Er valt op Wasteland elke keer weer van alles te ontdekken. ‘Geef het nog een kans, jongens,’ zeg ik. Ze knikken, en samen met de cameramannen loop ik naar een ruimte die is ingericht als speelkamer. Omdat het vandaag de beast-edition is, zijn er meer puppy’s aanwezig dan normaal.

Overal staan grote hondenhokken, waarvan gretig gebruik wordt gemaakt: er liggen ‘honden’ te slapen en koppels hebben er seks. Eén hok schudt zo wild heen en weer dat ik verwacht dat het elk moment zal omkiepen.

Ik neem plaats op een bankje en kijk eens rustig om me heen. Puppy-play of de puppy-fetisj draait om het rollenspel tussen het baasje en zijn pup. Als niet-fetisjist vind ik het nog altijd moeilijk voorstelbaar dat iets dat in mijn ogen niks te maken heeft met seks opwindend kan zijn. Liefhebbers van puppy-play spelen rustig een hele middag al blaffend met een bal.

‘Wat is daar leuk aan?’ vraag ik aan een Fransman verkleed als kinky hond. Zijn vriendin houdt zijn halsband stevig vast. Het koppel is speciaal voor Wasteland naar Nederland afgereisd. Hij haalt zijn schouders op. Dat weet hij niet precies. ‘Het is nou eenmaal zo.’

Is het opwindend omdat het baasje (zijn vriendin) de macht heeft, wil ik weten. Hij knikt. Ja, ergens is dat zo. Hij vindt het fijn de controle volledig uit handen te geven. Zijn vriendin, of andere hondenbaas (hij wisselt weleens) beslist. Maar het baasje speelt een heel andere rol dan de meester in het BDSM-spel. De slaaf móét gehoorzamen, de hond niet. Het is per slot van rekening een hond.

De eigenaar kan wel zijn uiterste best doen om het beest naar zijn pijpen te laten dansen, maar het is hond-eigen om daar op z’n tijd lak aan te hebben. Op mijn vraag of de puppy’s ook seks hebben met hun eigenaren reageert de hond haast beledigd. ‘Absoluut niet.’ Hij nuanceert later: natuurlijk heeft hij seks met zijn geliefde. Maar dan hangt zijn puppy-outfit in de kast.

Pijn speelt geen rol bij puppy-play. Ik zie baasjes hun honden altijd erg goed behandelen; ze zijn zorgzaam en liefdevol. Het is eigenlijk heel onschuldig en gezellig allemaal. Een spel dat kinderen met elkaar zouden kunnen spelen – minus de buttplugs dan.

Enkele uitzonderingen daargelaten, concludeer ik even later. Ik zie hoe een grote man zijn teefje hardhandig over de grond trekt. Haar lichaam zit onder het vuil van de Wasteland-vloer. Niet elke hondeneigenaar behandelt zijn dier naar behoren. Soms verschilt Wasteland helemaal niet van de echte wereld.

Bron: Nieuwe Revu

Historicus Vandecandelaere stelt dat sekswerk niet gelijkstaat aan uitbuiting. 

Prostitutie lijkt wel het laatste taboe in onze samenleving. Historicus en journalist Hans Vandecandelaere schreef het boek ‘En vraag niet waarom. Sekswerk in België’ en daarvoor sprak hij drie jaar lang in heel het land met sekswerkers uit verschillende branches: van de raamprostitutie en webcamseks over massagesalons en champagnebars tot escortbedrijven en sekswerkers voor mensen met een beperking. Hij wil het taboe doorbreken maar vooral het misverstand dat sekswerk gelijkstaat aan uitbuiting en mensenhandel de wereld uit helpen. Vanavond legt sekswerkster Sigrid een moedige getuigenis af bij ‘Van Gils en Gasten’.
Dat sekswerk een taboe blijft, wijt Vandecandelaere aan het feit dat we seks nog altijd zien als de ultieme intieme daad. Vandecandelaere: “Het raakt aan het heilige der heiligen. Je overschijdt een sociale norm die voorschrijft dat je seks hebt met een beperkt aantal partners, in een monogame relatie. Een vrouw die met te veel verschillende partners seks heeft, wordt voor slet uitgescholden. Vraagt ze dan ook nog eens geld voor seks, dan is het hek helemaal van de dam. Homo’s die zich prostitueren krijgen een dubbel stigma: prostitué én homo zijn.”

Het verbaast Vandecandelaere dat we aanvaarden dat mensen bij een therapeut emotionele aandacht kopen, maar niet dat iemand intimiteit koopt bij een sekswerker. “Niet dat ik sekswerk als therapie zou omschrijven, dat gaat te ver. Maar we moeten prostitutie niet dramatiseren en even naar het perspectief van de klant kijken. Die heeft verschillende drijfveren. Hij wil zich zekerder voelen, technisch iets leren, troost zoeken, zijn angsten reduceren. Ik hoorde verhalen van mannen wiens zieke vrouw niet meer in seks is geïnteresseerd en zelf aan haar man voorstelt eens voor seks te gaan betalen. Wat met ouderen? 65-plussers zijn heus niet aseksueel. Er zijn ook gevaarlijke klanten, maar sekswerk kan een maatschappelijk nut hebben. Reden waarom we voor een veilig werkkader moeten zorgen en de zaken normaler bekijken.”

Zin voor avontuur

Dat sekswerkers in 80% van de gevallen slachtoffer zijn van uitbuiting en mensenhandel, zoals politiecijfers stellen, spreekt Vandecandelaere tegen. “Dat cijfer komt uit één mond bij de federale politie en wordt niet door een rapport of enig onderzoek geschraagd. De weinige gedegen studies in ons land wijzen eerder op lage cijfers van echte gedwongen prostitutie in het kader van mensenhandel. Is het dan voor de rest echt een vrije keuze, dat is een andere vraag. Het is pragmatisch werk dat de sekswerkers niet per se graag doen. Je kan er een moeilijke periode mee overbruggen, je kan er een schuldenlast mee aflossen. Is dat een vrije keuze? Veel mensen maken dan onvrije keuzes. Migranten en vluchtelingen bijvoorbeeld. Bovendien is er een betekenisvolle groep sekswerkers voor wie positieve motivaties meespelen: zin voor avontuur, het verleggen van seksuele grenzen.”

Prostitutie is een informele economie met veel zwartwerk en weinig sociale bescherming. Vandecandelaere pleit ervoor sekswerkers een statuut zoals flexjobs of een artiestenstatuut te verlenen. Maar willen sekswerkers dat zelf? Vandecandelaere: “De wereld van het sekswerk is heel breed, en zelfs binnen de verschillende categorieën is er geen eensgezindheid. Velen zullen zeggen dat ze het tijdelijk doen en geen prostituee zijn. Ik zou de waaier aan mogelijke sociale statuten willen verbreden om sekswerkers een betere sociale en medische bescherming te gunnen. Dat kan met het statuut van flexjobber of artiest, maar je kan zwartwerk ook forfaitair belasten zoals gebeurt met WC-dames in stations. Sekswerkers moeten ook bewust gemaakt worden dat ze beter af zijn met een sociaal statuut.”

Decriminalisering

Bij zijn geplande hervorming van het strafwetboek wilde justitieminister Koen Geens (CD&V) prostitutie deels decriminaliseren. Zo zouden het houden van ontuchthuizen en het in dienst nemen van sekswerkers – op voorwaarde dat er geen sprake is van uitbuiting – niet langer strafbaar zijn. Vandecandelaere: “Die hervorming haalt dit parlement niet meer. Het plan van Geens zou het zuiver geld verdienen aan andermans prostitutie toelaten, mits er geen sprake is van uitbuiting. Of daar een draagvlak voor is, dat is koffiedik kijken. Als dit een wetsvoorstel wordt, zal de morele discussie losbarsten.”

In Zweden en delen van Frankrijk is prostitueebezoek strafbaar. In Nederland is er een burgerinitiatief van een christelijke jongerenbeweging die klanten van prostituees wil vervolgen. “Zo criminaliseer je het kopen van een stukje intimiteit”, stelt Vandecandelaere. “Dan worden brave klanten criminelen. Enkel de gevaarlijke, agressieve klanten die er hun voeten aan vegen dat ze een pv krijgen, zal je nog overhouden. Bovendien zorgt het criminaliseren van de klant ervoor dat de onderhandelingstijd waarin de sekswerker de klant taxeert en beslist of ze hem al dan niet binnenlaat, afneemt. Alles zal snel, snel moeten gebeuren. Ook de vertrouwensrelatie tussen de sekswerker en de politie zou afbrokkelen. In plaats van het criminaliseren van de klant zou men beter middelen inzetten tegen de gedwongen mensenhandel en de kinderprostitutie.”

Bron: HLN