Brabantse sekswerker Eve is het na zoveelste afwijzing beu en verhuist naar België: ‘Dit is totaal uit de duim gezogen’

De Brabantse sekswerker Eve is het zat: na de zoveelste afwijzing van een aanvraag om een pand te huren voor haar onderneming heeft ze besloten om naar België te verhuizen. Een afwijzing van de gemeente Tilburg om op een bedrijventerrein aan de slag te gaan, was voor haar de druppel.

Eve wilde een pand met zes ruimtes huren. Vier ruimtes wilde ze gebruiken voor het sekswerk en de overige ruimtes wilde ze inrichten als ontvangstruimte, kantoor en douchegelegenheid.

Eve is een SM-meesteres en moet nu steeds met een grote koffer vol bondageattributen (zoals zwepen, handboeien en blinddoeken) op pad. Ze zou het liefst een eigen pand bezitten of huren met speciaal daarvoor ingerichte schone kamers, zodat ze niet steeds met haar spullen hoeft te zeulen. Volgens haar zouden ook andere sekswerkers in deze kamers klanten kunnen ontvangen.

,,Ik wil collega’s die de klappen van de zweep kennen – en dat is in mijn geval heel letterlijk – zelfstandigheid geven. Ik wil dat ze dit vergund en zonder dat ze afhankelijk zijn van anderen kunnen doen.”

Eve diende in augustus een conceptverzoek in bij de gemeente om een inschatting te krijgen over de haalbaarheid van het plan, maar kreeg te horen dat de gemeente het afraadt om een vergunning aan te vragen. Tilburg vindt de locatie niet geschikt voor de vestiging van haar BDSM-studio (Bondage & Discipline, Sadisme & Masochisme). Ook zou het zorgen voor parkeerproblematiek.

Onwenselijk

,,In de advertentie staat dat het pand zeer geschikt is voor fysiotherapeuten, personal trainers, masseurs of andere startende of doorgroeiende ondernemingen. Dus een bedrijf met een dienstverlenende functie is wel degelijk toegestaan”, zegt Eve. Daarnaast zouden er volgens haar niet meer parkeerplekken dan bij een fysiotherapeut worden gebruikt. ,,Dit is totaal uit de duim gezogen.”

Een gemeentewoordvoerder laat weten dat het vanuit het werklocatiebeleid onwenselijk is om dienstverlenende, recreatieve, of horecabedrijven op dit soort bedrijventerreinen te vestigen. ,,Dit betekent dus ook dat ook een fysiotherapeut, masseur en personal trainer zich niet nieuw op deze locaties mogen vestigen.”

Als een sekswerker zich wil vestigen op een bedrijventerrein dan is een omgevingsvergunning nodig waarin de gemeente toestemming geeft om af te wijken van het omgevingsplan. Maar de gemeente is volgens de woordvoerder niet bereid om die vergunning af te geven.

Overlast voorkomen

De gemeente toetst een seksinrichting aan extra regels om overlast te voorkomen. Zo mogen de direct aangrenzende panden geen woningen zijn en is het niet mogelijk om een dergelijk bedrijf binnen een straal van 250 meter van een school, kinderdagverblijf, kerk of moskee te vestigen.

Eve werkt nu noodgedwongen op een andere locatie in Nederland, op ongeveer een uur rijden van haar huis. ,,Ik moet een ruimte huren voor een dag en ga een betalingsverplichting aan. Ik voel een enorme druk om die dag helemaal vol te boeken, waardoor ik heel lange dagen maak. Dit is niet de manier waarop ik wil ondernemen.”

Een van de beperkingen waar ondernemers in het sekswerk volgens haar tegenaan lopen is dat het onder dezelfde categorie als horeca en coffeeshops wordt geschaard. ,,Zodra ik een vergunning heb, zou ik bijvoorbeeld niet tussen 01.00 en 07.00 uur mogen werken, want dat zou overlast veroorzaken. Daarbij wordt niet gekeken naar de wensen van de klant. Misschien wil die wel blijven slapen, daar heeft niemand last van.”

,,In de gemeente Bernheze mocht ik niet in het buitengebied zitten. Ze hadden geredeneerd dat ik sociale controle van het dorp nodig had, maar ik wil juist privacy.” Ook van diverse andere Brabantse gemeenten ontving ze een afwijzing.

,,In Nederland is sekswerk legaal, maar het wordt aan enorme beperkingen onderworpen. In België wordt sekswerk sinds kort gelijkgesteld met andere beroepen.” In België hebben sekswerkers sinds 1 december dezelfde sociale rechten als andere werknemers zoals ziekteverlof, zwangerschapsverlof en pensioen.

Ze heeft nu een huurhuis gevonden in België van waaruit ze kan werken. ,,Het is een tussenoplossing, want ik wil vanwege privacy liever geen klanten thuis ontvangen. Bovendien woon ik straks op anderhalf uur rijden van mijn zoon vandaan. Ik word nu gedwongen om me in allerlei bochten te wringen om mijn werk te kunnen doen.”

,,Ik zou graag in Brabant willen blijven waar ik me thuis voel. Ik hoop dat voordat ik volgende week moet gaan tekenen voor het huis in België er een wonder gebeurt.”

Bron: Gelderlander.nl