Op een ronddraaiend podium in sekspaleis Casa Rosso hebben Erica en Udy al zestien jaar seks, vlak voor de neus van geile mannetjes en joelende toeristen.
In het Amsterdamse sekstheater Casa Rosso kun je voor vijftig euro in een uur tijd acht seksshows zien: van een vrouw die een sigaar rookt (je kan wel raden hoe) tot een meesteres die een vrijwilliger uit de zaal pikt om eens goed te vernederen.
In een van de shows heeft het koppel Erica en Udy live seks op het podium, voor een publiek van joelende toeristen, vrijgezellen, tongende koppeltjes en mannen met een grote jas op schoot. Dat gaat ongeveer zo: Udy komt het podium op en begint Erica te beffen. Vervolgens wordt hij stijf en doen ze wat trucjes op het ritme van de muziek: hij doet een spreidzit terwijl hij haar penetreert, of zij steunt enkel op haar armen terwijl hij haar wild in de lucht wiept. De hele tijd draait het podium rond en kan je elk haartje en huidplooitje van alle kanten observeren. Acht minuten later gaan de gordijnen weer dicht en is het tijd voor de volgende act, totdat Erica en Udy een uur later weer aan de beurt zijn.
Hoewel het er best gepassioneerd uitziet, moet het ook een hele opgave zijn. Hoe hou je het vol om elke avond meerdere keren seks te hebben voor publiek? En hoe verzin je dat je dit kunt gaan doen?
Na de eerste show show van de dag is Udy nog wat humeurig. “Hij moet eerst wat eten, daarna kunnen we elkaar weer zien,” lacht Erica. Nadat Udy heeft gegeten, ziet hij er al veel gelukkiger uit. Vooral als blijkt dat ik dezelfde verjaardag heb als zijn moeder en de zus van Erica. Hij begint te stralen. “We zijn erg spiritueel,” vertelt hij. “We hechten veel belang aan horoscopen en we geloven niet in toeval.” Zo vertellen ze me dat ze allebei in 1989 naar Nederland kwamen, zij vanuit Liberia, hij uit Curaçao. Toen hij haar enkele jaren later zag lopen met vriendinnen, wist hij dat hij haar nummer moest scoren. Maar eerst moest hij haar nog wel zien te vinden, want ze was ondertussen in een winkelcentrum verdwenen.
Ze zijn nu al bijna twintig jaar samen, en ze doen het al zestien jaar live voor publiek.
VICE: Na drie jaar verkering dachten jullie: hé, weet je wat leuk zou zijn?
Udy: Ik werkte eerst als cipier in een gevangenis. Daarna als sociaal therapeut bij een instelling voor mensen met een lichte verstandelijke handicap. Dat was erg zwaar, want er werd vaak gevochten. Ik zat op de zwaarste afdeling waar alleen maar ex-cipiers werkten, omdat die de jongens wel aankonden. Op een dag kwam ik thuis en zei ik dat ik echt dringend een andere baan nodig had. Ik was uitgeput.
Erica: Het leuk ons altijd al leuk om ergens samen te werken. Een bakkerszaak openen, een eigen winkel… Uiteindelijk hebben we ons ingeschreven bij een erotisch modellenbureau.
Toch maar geen broodjes verkopen.
Udy: We wisten toen nog niet dat we ook live seks zouden hebben. We werden eerst gevraagd voor een erotische soapserie. We moesten daarvoor eerst een test doen ergens in een Oostblokland, maar dat duurde nog maanden. Ik had geen zin om te wachten, dus ik vroeg of we niet alvast een liveshow konden doen. Voor we het wisten zaten we op een donderdag naar een show te kijken in Casa Rosso. Kort daarna deden we een try-out.
Hoe was dat?
Udy: Vreselijk.
Erica: Alles wat verkeerd kon gaan, ging verkeerd.
Udy: Je kan je niet voorbereiden op het moment dat je voor het eerst naakt voor een groep mensen staat. Ik had een erectie, tot het moment dat we op moesten. De gordijnen gingen open, ik stond daar naakt voor een volle zaal en mijn lul deed vreselijk raar. Hij was keihard, maar ook naar binnen getrokken.
Erica: Ik was veel verlegener dan ik had verwacht. Toen ontdekte ik dat seks op een podium heel anders is dan thuis.
Thuis doe je geen spreidzit of ritmische dansjes?
Udy: Het bed draait thuis niet rond…
Erica: En de seks is thuis veel intiemer.
Maar vertel: hoe is het om te neuken voor publiek?
Erica: Best griezelig. Op het podium ben ik net zo’n politiepaard met oogkleppen: ik kijk nooit in het publiek. Ik vermijd ook echt al het contact, ik ben daar veel te verlegen voor. Ik kijk ook nooit rechtstreeks in de camera als er een foto van me wordt gemaakt. Ik hoor natuurlijk wel alles, en ik kan me echt ergeren aan wijven die te hard lachen op de voorste rij. Dat trek ik niet.
Udy: Ik ben een exhibitionist. Ik hou ervan om bekeken te worden, dus ik kijk vaak in het publiek om te zien wie er allemaal naar me kijkt. Ik moet me wel concentreren, zodat ik mijn erectie niet verlies. Laatst zat er een stelletje vooraan, waarvan de vrouw een kort rokje droeg met niks eronder. Telkens als ik naar het publiek keek, tikte haar vriend haar aan en spreidde ze haar benen. Op zo’n moment moet ik me echt focussen om die prikkels eruit te filteren. Wat het publiek doet heb je niet in de hand, en ondanks dat we elke avond meerdere keren dezelfde show doen, is het elke keer toch anders.
Hoe hou je het vol om meerdere keren per avond seks te hebben op een podium?
Udy: Wel, het ligt aan hoe ik me voel. Als ik me goed voel, dan lukt alles en geniet ik ervan. Maar als ik me slecht voel, niet goed gegeten heb of niet goed in mijn vel zit, moet ik me veel harder concentreren. Zelfs Viagra helpt dan niet.
Erica: Udy heeft vaak geen Viagra nodig. Hij komt niet het podium op met een erectie, maar zodra hij me begint te likken wordt hij stijf. Udy is het soort man dat pas geil wordt als de vrouw geniet. En hij komt gelukkig niet elke keer klaar, anders kunnen we ‘s avonds een ambulance bellen.
Hebben jullie thuis nog veel seks?
Erica: Haha, wat een schattige vraag. Natuurlijk hebben we nog seks!
Udy: Ik ben altijd een monster geweest met een gigantisch libido. Dit werk is gemaakt voor mij. Mijn verleden speelt ook een rol. Ik heb best wat vrouwen bemind in mijn leven.
Erica: Udy is heel Nederland afgereisd. Heel veel vrouwen zouden daar moeite mee hebben, maar ik heb er respect voor dat hij er eerlijk over is.
Udy: Ik kan er ook niets aan doen. Al sinds ik kind ben, heb ik last van blauwe ballen. Na een half uur tongzoenen ga ik bijna dood van de pijn. Twintig minuten tongen is de max, daarna moet er iets gebeuren.
Dus dagelijks zes keer neuken voor je werk is je redding geweest?
Udy: Haha, eigenlijk wel. Ik heb zelden geen zin in mijn werkdag en als ik een avond er wat door zit, motiveert Erica me om verder te gaan. Gelukkig hebben we nooit ruzie, want dat zou het werk onhandig maken. In het verleden had ik een relatie met de moeder van mijn zoon en wij hadden constant ruzie. Ik trok dat niet meer. Nu spreken we alles meteen uit.
Erica: Als je na het eerste jaar niet denkt: deze baan is niets voor mij, dan komt dat moment nooit. We zijn gewoon samen en hebben lol, dat kan niet bij veel andere banen. En deze baan is echt therapeutisch geweest voor ons, want we moeten elke avond genieten van elkaar en intiem zijn.
Het lijkt me wel minder therapeutisch dat giechelende toeristen de hele avond naar je naakte lichaam kijken?
Erica: Je zou denken dat het een vleeskeuring is, maar ik ervaar dat niet zo. Als ik model zou zijn of een modeshow zou lopen, zou ik wel gekeurd worden, maar de mensen die naar onze seksshow komen kijken, kijken naar iets heel anders. En omdat ik in het dagelijkse leven zo verlegen ben, heb ik nu een manier gevonden om mezelf toch te kunnen tonen aan de wereld en me uit te drukken. Ik weet het, het is een beetje raar.
Udy: Ik ben dus erg exhibitionistisch, anders had ik deze baan niet kunnen doen. Dit is niet het soort werk waar je met tegenzin naartoe moet gaan. Eigenlijk heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt, een beetje zoals een voetballer. Ik speel nu ook elke avond met een bal.
Twee ballen, als ik het goed heb.
Udy: Oja, met twee zelfs.
Op dat moment loopt er een danseres voorbij met een bak eten. Udy vraagt haar welke vork ze heeft. “Udy heeft een lievelingsvork hier die alleen hij mag gebruiken,” lacht Erica.
Voelen jullie je weleens kwetsbaar op het podium? Of onveilig?
Erica: Nee, eigenlijk niet.
Udy: Wel, zij voelt zich sowieso veilig bij mij. Ik ook bij haar hoor, maar als de pleuris uitbreekt, moet ik mijn mannetje staan en voor haar opkomen. Ik lijk misschien zachtaardig, maar dat ben ik niet altijd. Vooral op het podium ben ik best imposant. In het verleden kregen collega’s weleens ijsblokjes naar hun hoofd geslingerd. Dat durven ze bij mij niet.
Het klinkt als een vrij vlekkeloze loopbaan.
Erica: Goh, bloopers heb je altijd. Udy was me een keer aan het likken toen hij plots het touwtje van een tampon zag hangen. Ik troost mezelf dan door te denken dat Rihanna en Beyoncé ook weleens een blooper maken.
Udy: Er zijn tijden geweest dat ik het even niet meer wilde, maar dat heb je bij elke baan weleens. En toen mijn zoon net in de puberteit kwam, wilde hij niet dat we op tv kwamen. Hij zat dan met zijn vrienden BNN te kijken en ziet plots z’n vader vrijen met z’n vriendin. We zijn toen even gestopt met media.
Erica: Ik dacht: we doen dit al zestien jaar, dit is ons leven, door dit werk hebben we heel veel dingen kunnen doen en heeft die jongen een dak boven zijn hoofd, dus heeft hij niets te zeggen. Toen hij uit de puberteit kwam, vond ik dat hij zich er als een volwassen man overheen moest kunnen zetten.
Blijven jullie je hele leven seksen voor publiek?
Udy: Goh, ik wil dit niet eeuwig doen. Maar je krijgt hier, anders dan wanneer je bijvoorbeeld pornoacteur bent, wel een goed maandsalaris en een zekere stabiliteit. Maar op een dag wil ik ook wel eens wat anders gaan proberen.
Erica: Ik wil nog steeds graag een eigen zaak, het liefst een online winkeltje. Dankzij mijn baan nu kan ik flink sparen en hoef ik geen geld te lenen als ik voor mezelf begin. Voorlopig ben ik gewoon enorm dankbaar dat ik elke dag met een hartslag opsta. En jij, schat?
Anders ik wel! Bedankt.
Bron: Vice