Komt voor de bakker: M. heeft een broodfetisj

Uit de categorie ‘brood, daar zit wat in’: M. wordt zo opgewonden van witbrood, dat hij het wil neuken. ‘Als ik mezelf bevredig, ligt het brood altijd binnen handbereik.’

Er gaat niks boven versgebakken brood. De geur, de smaak en hoe het voelt om brood…te penetreren. Wat?! Ja, je leest het goed. Dat laatste geldt natuurlijk maar voor een zeer kleine groep: zij met een yeastiality fetisj, oftewel geil worden van bakkerswaren. M. heeft zo’n fetisj. Hij wordt helemaal wild van witbrood, een volkoren- of meergranenbrood doet hem niks.

Ik ontving vorige week een mail waarin fetisjist M. opbiechtte waarvan hij het warm krijgt. Zijn tekst riep veel vragen op, dus besloot ik ze te stellen. Terwijl ik zijn reactie afwachtte, ging ik op onderzoek uit. Ik klikte op een filmpje met de naam: Big Dick Fucking Bread. Twaalf minuten lang staarde ik naar een reusachtige pik die in en uit een brood gleed. Zo nu en dan kreeg het brood een zachte tik. Het filmpje was bijna dertienduizend keer bekeken. Zo héél uniek is de yeastiality fetisj blijkbaar niet.

M. mailt een dag later terug dat hij zijn verhaal wil vertellen. Ik val meteen met de deur in huis: wat windt hem op aan witbrood? ‘Het voelt zacht en het ruikt lekker.’ Wat hij precies met het brood uitspookt verschilt. Soms doet hij het met een halfje ongesneden, en andere keren met een stapel boterhammen. ‘Net waarin ik zin heb.’ Af en toe is hij ‘stout’. Dan stopt hij brood in zijn onderbroek. ‘Het is spannend om zo over straat te lopen.’

Soms masturbeert M. met brood in zijn hand, andere keren neukt hij deegwaar. Fetisjist zijn is lang niet altijd makkelijk. Wie opgewonden wordt van het buitengewone kan rekenen op onbegrip van de buitenwereld. Om die reden houdt M. zijn fetisj al zijn leven lang angstvallig geheim. Alleen zijn ex en zijn vrouw weten van zijn liefde voor witbrood. M. wil niet liegen tegen zijn partner. Maar zelfs als hij dat wel wilde, had dit niet gekund. Verklaar maar eens waarom je wekelijks grote hoeveelheden witbrood inslaat, zonder het ooit te eten.

Op zijn twaalfde kwam hij erachter dat witbrood hem opwond, door een toevallige aanraking. ‘Voor die tijd had ik er niks mee. Ik at het niet. Nog steeds nauwelijks, trouwens.’ Er volgden erotische dromen met witbrood in de hoofdrol. Hij fantaseerde er in die tijd op los, maar pas rond zijn vijftiende durfde M. voor het eerst te (s)experimenteren met brood. Een spannende ervaring. M. woonde thuis en moest op zijn tellen passen. Hij wist meteen: dit is geweldig, maar hij voelde zich ook ‘een rare’.

‘Ik was een onzekere puber, bang voor wat anderen van mij zouden vinden, als mijn geheim ontdekt werd.’ Een akelig gevoel dat nooit helemaal overging. ‘Ik heb soms nog steeds het idee dat mij iets mankeert.’ M.’s ex was not amused toen hij haar over zijn fetisj vertelde. Ze wilde dat hij ermee stopte. Dat probeerde M., maar zonder succes. ‘Omdat het verboden was om te spelen met brood, wilde ik het juist. Zo werkt dat nou eenmaal.’

Zijn nieuwe vrouw haalde haar schouders op bij ‘het nieuws’. Zolang ze genoeg aandacht krijgt, zal het haar worst wezen wat hij uitspookt met brood. Maar natuurlijk zijn er grenzen. ‘Als ik iedere avond porno kijk in mijn eentje terwijl ik met brood aan de slag ga, vindt ze dat niet leuk. Dat is logisch.’ Brood is tegenwoordig niet alleen onderdeel van zijn soloseksleven. ‘We doen het ook samen met brood.’ Hoe werkt dat? M. legt brood op zijn penis, of op de borsten van zijn vrouw, en speelt daarmee.

Ik wil weten hoe belangrijk witbrood voor hem is. Waarvoor zou M. kiezen: nooit meer seks met een vrouw, of nooit meer seks met brood? Witbrood is voor M. de kers op de taart. ‘Een lekker extraatje. Als ik mezelf bevredig, ligt het brood altijd binnen handbereik.’ Maar de keuze tussen vrouw en brood is snel gemaakt. ‘Seks met mijn vrouw is belangrijker.’ Gelukkig hoeft M. niet te kiezen.

Bron: Revu.nl